Gewonnen (duh)

Ik heb een kastje en mijn mensen noemen dat liefkozend ‘zijn kastje’, alleen heb ik daar niets aan. Het maakt alleen maar duidelijker dat het onwil is. Ze weten wat ik wil en geven daar geen gehoor aan. En dan ontstaat er dus een splijting in het lieve poesenbolletje (zoals zij mijn stoere hoofd noemen), want enerzijds wil ik het liefst hun ogen uitkrabben, maar dat maakt mijn kansen alleen maar kleiner.
Dus doe ik wat elke geconditioneerde kat doet: lief zoet zitten en verwachtingsvol kijken. En als ik niet vroeg genoeg begin dan komt er nooit wat. Dus als yak om drie uur ‘s middags naar de keuken gaat, zorg ik dat ik voor ‘mijn kastje’ zit, om pas na half zes mijn zin te krijgen.
Maar het pijnlijkst is dat als ik in de stoel uit lig te rusten van deze actie met altijd weer onzekere uitkomst, ze onveranderlijk zeggen:”Oh, kijk hem toch eens lief zien liggen, dan zou je toch zo een kat willen zijn”.
Gevaarlijke gekken.

Een klein beetje god

Soms kun je iemands idool worden zonder enige (bijzondere) inspanning. Zo heb ik de status van afwasgod verkregen door wél alle vaat in de vaatwasser te krijgen, terwijl dat voor onmogelijk gehouden werd. Ik weet natuurlijk beter, want als ik al een godje ben, dan ben ik toch wel een mini mini mini afwasgodje. Ik heb namelijk weer mijn eigen afwasgod, die zou namelijk nóg een dag vaat in de zelfde machine kwijt gekund hebben.
In ieder geval is het zo dat zij die mij voor afwasgod houden mij dagelijks bij het inruimen aanroepen, dat het ze gegeven zal zijn, met hun nederige vermogens hun vaat in het wassertje te krijgen.

Crisis of kans?

Er zijn mensen voor wie alles op te delen is in twee categorieën, iets is óf een zegen óf een kans. Voor weinigen zal de ‘crisis’ een zegen zijn, maar in mijn (al dan niet elektronische )brievenbus krijg ik wel steeds meer post van kanszieners:

In tijden van crisis wordt er vaak als eerste gesneden in uw IT budget. U zit dan als de ‘kaas in de tosti’: klem! Er is maar één manier om uit deze situatie te komen, namelijk door zelf actie te ondernemen. Het lot ligt in uw handen in deze tijd en ga de strijd aan!

Terwijl in tijden van crisis de tosti zonder kaas genuttigd wordt, dat weet iedereen. Nu maar hopen dat de analogie niet opgaat…

Trommeldetrommel

Yak deed diepteinvestering en kocht trommelpadjes. Nu kan hij ritmepatroontjes in trommelpadderen en dat deed hij gisterenavond, gelukkig staat het niet in de bijbel, want anders zou u er na het luisteren dezes aan moeten twijfelen.

Voor deze ene keer opgedragen aan Andries Knevel (hihi)

In de fout

In NRC dit weekend een interessant artikel over het ‘photoshoppen’ in de eerste helft van de vorige eeuw en de rol van foto’s in de krant. Dat de afdrukkwaliteit van foto’s zo slecht was dat het meer als illustratie gebruikt werd van hoe het heeft moeten zijn dan hoe het werkelijk was.
Zat ook fijn linkje bij naar huidige foto-manipulatie die de mist in gaat.

yak’s koekdilemma

Misschien heb ik er al vele malen over geschreven, maar het probleem blijft en  over problemen moet je schrijven, u hoeft er niet per se over te lezen, dus afhaken kan nog.

Neen, u bent er nog, gelukkig, want een lezend oog is wel heel fijn om tegenaan te schrijven, zie? Ik heb een koekprobleem. Het is namelijk ziezo gelegen, koekjes en koffie. En dan wel koffie warm (heet), koekjes lekker zodat koekjes op als koffie drinkbaar.
Meer koekjes? Kan, maar geen goed plan.

U ziet, uithuilen en koffie zetten.

Ondertussen luister ik gewoon lekker naar Prokofiev, dus ik heb het he-le-maal niet slecht.

Oh men!

Wat een geweldig weer! Echt fantastisch, om gewoon je balkondeur bij open te zetten, ware het niet dat er iemand beneden hartstochtelijk aan het zagen en timmeren is. Verder, oh, wat heerlijk!

Stammenoorlog

Er is iets met onze voordeur, hij is super super aantrekkelijk om aan de binnenkant tegenaan te pissen. Minimaal drie poesen plassen bij opbod tegen de deur en via de deur op de mat. Ook insluipkatten dus. Nu vraag ik me af, als ik mee doe, zouden ze dan ophouden of zou ik in de tuin gezet worden.
Realiseer me net dat dit wel eens zou kunnen raken aan mijn pis- en poepbeding, nouja, omdat het zulk zonnig weer is.

Zodat het eten gelijkmatig in je bloed komp

Ouderen (als ik) die vaker in aanraking komen met de medische stand zullen gemerkt dat je (net als in dit filmpje) steeds vaker een formulier in moet vullen voordat je iemand te spreken krijgt. Het idee is dan dat de behandelenderd minder tijd kwijt is met de anamnese en dus minder tijd kwijt is aan jou. Meer tijd aan het lezen van het formulier, dat dan weer wel, hoewel ik met A. meegemaakt heb dat het ingevulde formulier niet ingekeken werd en de arts in kwestie gewoon zelf een paar vragen stelde.

De grap is hier dat het in een infomercial zit, de ‘client’ al bij de behandelaar aan tafel zit, geen antwoord op haar vraag krijgt en een formulier in handen krijgt gedrukt.
Op het einde nodigt de juffrouw ons uit om de lijst in te vullen zodat we er achter zullen komen dat we sowieso een meer dan zeven van die klachten wel hebben. Maar zelfs als je op alle vragen nee antwoordt krijg je het volgende advies:

U heeft in totaal 0 klachten. Dat is geweldig. Toch kan het wel zo zijn dat uw ademhaling verstoord is.

Er komen steeds meer ‘zelftestjes’ die je al snel tot patient maken. Ze zijn er eigenlijk voor alle klachten waaraan verdiend kan worden.

Mopperkont yak signing off, tot de volgende keer 😉

Jij bent dohoooood!

Het was op de kleuterschool. Ik deed ook eens mee met cojbojtje (zal het geweest zijn), paaaaauwww, ik was dood. Dus ging ik liggen en was dood. Tot de juf kwam kijken wat er was, want yak was flauw gevallen.
Nee, ik was dohoooood.