Ze zijn weg!!!

De steigers, ze zijn weg, allemaal, helemaal. De straat is weer normaal. Hoezee! (of juich ik nu te vroeg…)

Opschenkkoffie

Ik weet niet of ik het al verteld had, maar dan maak ik voor deze gelegenheid wel een doublure: ik maak weer opschenkkoffie en hij is lekker! Oh, ik geloof dat mijn “methoden van koffiemaken” nu op zes zit, and counting.
Bakkie?

Babysnot

Ik heb een ernstig geval van babysnot. Dat komt zo: babynichtje, verkouden, mijn zakdoek, haar neus, mijn zakdoek, mijn neus, merkouwdem, babysnot. En het houdt maar niet op. Och, och, och. Wat een snot.
Is er een moeder in de zaal die daar raad mee weet?

Ik was weer briljant vannacht

Na het voorlezen van een Toon Tellegen voor het slapen gaan was ik in een nogal poëtische stemming en ik was moe, een gevaarlijke combinatie.
Het geluk wil dat er dan geen pen en papier bij de hand is, dat is geprobeerd maar bij nalezing in de ochtend blijkt er van de magie niet veel over te zijn.
Vannacht had ik de essentie van het schrijven ontdekt en verwoordt in één briljante zin. En in die zin waren zelfs de beperkingen en onmogelijkheden die het proces van schrijven met zich mee draagt vervat evenals de schoonheid en de ontroering.
U realiseert zich dat ik een fijnen nacht gehad heb, gepareerd aan de wijsheid om het niet te onthouden en zeker niet op te schrijven.
Ik mis het nu al, lekker!

De eenmalige zondag extra!

Maakt u hier eens een fraai onderschrift bij?

T begint de dag

T woont bij ons op het binnentuinenachterkantenstelding¹. Het is een boef en eet regelmatig het bakje van Nelson leeg. Maar hij is ook ontzettend schattig en we doen wel eens een spelletje, ‘jij jaagt mij de tuin uit en ik doe dan of ik bang voor je ben²‘, en soms steek ik mijn tong uit, of mijn middelvinger op. Dat is meer in reactie op zijn stoute blik waar moeilijk een sterk antwoord op te vinden is.
Vanochtend attendeerde ik U op het bovenstaande aanzicht, waarop U zei:

Goh, die zit lekker de dag te beginnen

En dat ga ik nu ook doen. Broodje in de oven, koffie op het vuur en krantje op schoot. Wat wilt nog meer?

^{1 de achtertuinen van ons blok vormen samen een afgesloten geheel van poesenparadijs, maar dat is zo lastig in één woord te vangen zie?
2 om u voor te zijn, we wisselen regelmatig van rol…}

Ik ben nu echt echt echt oud

Ik weet dat er een technische grens is. Een film heeft maar 24 beeldjes per seconde, dus meer dan evenzoveel camera wisselingen kun je niet maken. Ik heb vandaag het begin gezien van de nieuwste Bondfilm en ik kan ‘m niet volgen. Dat heet dan snel gesneden, maar ik zou het eerder versnipperd noemen. Oh adrenaline zorgt het wel voor, maar als je niet ziet wie wat doet of ueberhaupt wat er gebeurt, dan span je toch de gems achter de gierstkar niet? Het grote voordeel is natuurlijk dat de kwaliteit van de special effects niet zo goed hoeft te zijn, want je krijgt ze toch niet te zien.
Geeuw.

Ik muziek weer!

U heeft het gemist he? Ik ook. Maar het was er gewoon even niet. Ik ben weer volop aan het muzieken, hoera! Horen? Kan!

Iets minder vrolijk is dat we gisteren bij Nelsen een bioptje hebben laten doen nemen, arme knul, want het moest onder verdoving. Volgende week de uitslag.

Yak krijgt het voordeel van de twijfel…

Yak moest nog een nieuwe identiteitskaart en was gisteren even in de stad, had daar een Hopus gedronken en zijn eerste tosti ooit gegeten.
Op de terugweg kwam hij (met U¹) langs burgerzaken en dacht ach hop², laten we even een id-kaartje bestellen.

– Mag ik ook uw paspoort?
– Ik heb geen paspoort (hik)
– Volgens onze administratie wel.
– Ah, maar ik heb er geen.
– Ik kan een collega naar de kelder sturen om het uit te zoeken

Ach, een gemeenteambtenaar naar de kelder sturen ben ik natuurlijk altijd voor, dat begrijpt u. Dus ging ik terug de wachtkamer in om mijn lot eh, af te wachten.
Even later werd ik teruggeroepen en bleek dat ik het voordeel van de twijfel kreeg³. Ook het financiële voordeel van de twijfel, want anders zou er een vermissingsrapport opgemaakt moeten worden, en dat kost pegels.

^{1 U had heel braaf thee gedronken bij haar tosti
2 om bij het thema te blijven
3 nadat dit vermoedelijk had voorgevallen:}

^{– Kun jij even in de kelder kijken4 of deze meneer zijn dit en dit en dat zusenmezo?
– De kelder? Nah, je gaat zelf maar
– Maar ik mag niet, want ik zit aan de balie
– Dah, ik wil niet en bovenal ik ga niet.}

^{En zo kreeg ik het voordeel van de twijfel.
4 en die kelder zou ik juist weer zo graag willen hebben want om voor te brouwen van bieren. Dat moet namelijk in een kelder}

Neusharen

Oeh, als ik zo naar buiten kijk geloof ik dat ik het helemaal niet zo erg mis had met mijn opmerking over voorjaarsmoeheid. Maar even een wandeltje plannen tussen de middag.
Maar daar wou ik het helemaal niet over hebben. Ik trok vanochtend een neushaar uit¹ en bedacht me dat dit het meest onbeschrijfbare gevoel is op aarde. De angst vooraf, de ongelofelijke pijnscheut op het moment suprême, het vaag koele gevoel erna en als klap op de vuurpijl, de anticipatie van de ontsteking die er op kan volgen.

1 valt niet onder pies- en poepbeding, dat is wat ze een loophole noemen.