Zo, nu eerst een Bravia
Ik had al eens de korte uitvoering gezien bij David, maar dankzij Ingrid ken ik nu ook de lange versie. En wat istie dan een stuk mooier. Het blijkt maar weer, in drie minuten kun je meer vertellen dan in één, gek he?
Maar wat het meeste opvalt is dat duidelijkere aanwezigheid van mensen en dieren in de uitgebreide versie de impact (om maar weer eens vreemd te gaan) zo vergroot. Hierdoor verandert een bizar tafereel in een feest van verwachting en verwondering. Het vervreemdende beeld van de stuiterende ballen wordt door de kijkende mensen en dieren omgevormd in iets echts, iets waar je naartoe zou kunnen leven, iets dat mooi en waardevol is. Niet iets waar je in termen van “sooheee”, maar “oh, wat was dat een ervaring.”
Let ook op hoe de omgeving nonchalant is gemaakt (of gehouden). Het fietswiel aan het begin, de blaadjes op de weg, de vuilnisbakken, de hond, de kleding en de figuranten, de briefjes op de palen, de portaloo, de auto in de hoes en dat ondersteund met perfect passende muziek van Jose González, knap terugge-edit naar de lengte van het filmpje.
Er is maar een ding mee mis, ik ga er geen tv door kopen…
Edit: het is natuurlijk allemaal weer veel ingewikkelder. Het filmpje wordt geadverteerd als 180sec. Da’s drie minuten en het liedje duurt 2:40min. Da’s korter dus dan het filmpje zou duren, dus het is gewoon het hele liedje en dus geen edit, dat wil zeggen van het liedje, wel van dit stukje.
- aargh zei: Zo zie je weer, echt mooie commercials missen vaak hun doel. Wat ik ook erg mooi vond: nog net even dat zonlicht door die kikkervoet.
- evt. zei: Ontroerend mooi ja en ook heel knap gefilmd trouwens. Die autohoes komt waarschijnlijk door een bewoner die zijn auto niet heeft weggehaald. Ik begrijp uit the making of dat zij zelf de auto's daar hebben neergezet omdat de ballen schade konden aanbrengen.
- Anne zei: Ik hoor alles maar ik zie niets.... :-(
- Marc zei: Weet je dat ik er van overtuigd was dat de ballen uit de computer kwamen?
Kinderachtige taalscheuten
Ik heb van die taalscheuten, net als iedereen. Waarschijnlijk heeft u er ook wel een regeltje tot trauma’s aan toe ingestampt gekregen. Een familielid die u corrigeerde tot u letterlijk blauw zag. Scheuten als ‘overnieuw’ of ‘groter als’. Het kan een kinderleven vermalen tot pulp.
Ik heb nog een ander fenomeen. Zelf toegebrachte taalscheuten. Scheuten waar ik met niemand over praat omdat ze eigenlijk te flauw voor woorden zijn, maar ik weet ze en elke keer scheuten ze.
Uit door mij persoonlijk uitgevoerd empirisch onderzoek is gebleken dat de gemiddelde man niet in staat is om een w.c. rol te vervangen. Het werken in een omgeving met louter mannen is een perfecte researchground. Een werkomgeving met aparte heren en dames w.c. werkt ook trouwens. “Denk niet bij het laatste vel…”, dat effect zeg maar. Als het dan écht nodig is, pakt menman een nieuwe rol en zet deze op de grond, waar hij gracieus afrolt en ondergeplast wordt door volhardende staandplassers, het lege kartonnetje nog op de houder.
En dan heb ik de neiging bij het verlaten van het toilet:”Wie heeft de w.c. rol niet vervangen?” Maar ik doe het niet, want voor ik de woorden kan articuleren gaat er een scheut door me heen. Het is namelijk (zij het flauw) een onzinvraag: de w.c. rol is niet vervangen dus iedereen heeft het niet gedaan. Als maar een iemand het niet niet had gedaan, dan was hij vervangen geweest. Ik weet het, het is onzin, maar ik krijg het niet over mijn lippen. Ik zou zo’n goede kruisvaarder kunnen zijn tegen het niet vervangen van w.c. rollen, maar de scheuten weerhouden mij. Ik ben een verdrietig mens.
Maar als u wilt taalgrappen kunt u natuurlijk grappig variëren door te vragen:”wie heeft de w.c. rol vervangen?” Waarop iedereen geestdriftig zal ontkennen. Hierop kunt u dan antwoorden:”Doe dit in het vervolg dan alsjeblieft wel!”
- aargh zei: Pardon, maar dames doen het ook. Eh, niet.
- Edwinek zei: "Wie heeft het toilet verlaten, na gebruik van één of meerdere velletjes toiletpapier waarvan het laatste tevens het laatste velletje van de rol was, en verzuimd een nieuwe WC rol op, dan wel in, de daarvoor bestemde houder (dispenser) te plaatsen?" Is dat nou zo moeilijk? Mag ik daarnaast nog opmerken dat een niet nader genoemde weblogger zijn overnieuw-trauma heeft verlicht door het over te dragen op ondergetekende? Overigens met als positief resultaat dat het gewerkt heeft. Verspilde moeite trouwens, overnieuw staat gewoon in de Van Dale en is dus een scrabble-waardig woord.
- yak zei: @aargh: Geloof het of niet, maar zo kwam ik er ook op, maar ja, statistisch gezien insignificant. @Edwinek: Komt vaker voor he, dat slachtoffers weer dader worden, maar in tegenstelling tot wat je schrijft, verlicht het daar niet door, hee hoor, diepe wroeging.
- Cockie zei: Mannen hangen de rol altijd anders dan vrouwen. Dat is ook zo gek.
photo op’s
Soms wil ik geen foto’s maken, want met het maken van een foto stap je uit de situatie en soms heb ik daar niet zo’n zin in. Onthoudt het maar gewoon, denk ik dan en dat werkt, met wisselend succes.
Zo stond ik gisteren aan de rand van een fraai soort van meer. Zal ik daar eens een panoramafoto van maken? Nou, nee, want ik moest een stukje door de sneeuw om te zorgen dat er geen hinderlijke aardappelboom (met piepers) op zou komen en dus nam ik het tafereel in mijn hoofd op, met als added bonus dat ik het nog mooier kan maken met mijn embedded photoshop.
Vanochtend werd ik echter wakker met een photo op waar ik geen weerstand aan kon bieden, maar ik laat u die foto niet zien omdat hij onmiddellijk gevolgd werd door de volgende photo op. Ook die foto krijgt u niet te zien, wat denkt u wel niet, want de daarop volgende photo op was wel zo verleidelijk dat ik er zelfs natte voeten voor gehaald heb.
Zie voor de grap ook dat hij tot de rand gevuld is met stoeptegels.
- Ingrid zei: "The ships hung in the sky in much the same way that bricks don't. "
- yak zei: @Ingrid: 10 out of 10!
- Anne zei: Ja, je kunt je stoeptegels tegenwoordig niet meer zomaar laten liggen, hoor!
- Simone zei: Heel merkwaardig...begrijp jij het?
- P met blauwe trui zei: IK vind het verdacht dat het nummerbord niet te lezen is. Betreft het hier gestolen tegels of ligt er "iets" onder de tegels?
- aargh zei: Ik weet inmiddels het een en ander over stratenmakers, maar dit is vreemd voor mij. Zit echt veel te laag, de stratosfeer begint op 15 km. hoogte.
- MirjaM zei: ik ben confuus. en dat is af en toe best eens leuk. dank.
- R van InR zei: Dit is vast zo'n Ikea-test. Ze laten het aanhangwagentje vol tegels 1000x van 50m hoogte vallen om te laten zien hoe duurzaam de vering van het karretje is.
- evt. zei: Ik heb wel eens gehoord: 'De weg naar de hemel is geplaveid met tegels uit de hel'. Zouden ze daar niet mee bezig zijn?
- ton zei: Maar waar is de stoep zelf gebleven?
Zakophouwer
Hallo en dag, elke dag heeft genoeg aan z’n eigen golfje. Deze week heeft vijf keer voor een kl*t*dag gezorgd en ik ga even een weekendje bezinnen weer. Geen fut voor logjes. Maar kijk wel even bij Edwinek hij linkt namelijk naar een Poolse groep die erg gelukkig maakt. Maandag weer helemaal frisch (ga ik dan even vanuit).
Tot dan!
- Cockie zei: Is goed, jij Yakophouwer.
- majriM zei: sterkte ermee
- aargh zei: Wat dacht je van een sneeuwwandeling?
- Anne zei: Even een duik in een golfslagbad?
- Irene zei: Beter één frissche yak op maandag dan tien onbezonnen logjes des weekends. (oud Tibetaans spreekwoord)
- ton zei: Fijn weekend!
- R van InR zei: Je klikt op het "back to square one" knopje en dan probeer je het nog eens. Wij blijven lezen!
When phising goes wrong
Ergens in de voormalige Sovietunie zitten nu twee jongetjes te wachten op al die mensen die niet gaan reageren op onderstaand mailtje:
Lieve Postbank Klant,
Deze email werd verzonden door de Postbank server om uw identiteit vast te stellen. Je moet dit proces afmaken door
de link beneden aan te klikken om door te gaan in het volgende menu en daar je gebruikersnaam en wachtwoord invullen.
Dit is gedaan voor je eigen veiligheid – omdat sommige van onze leden niet langer toegang hebben tot hun emailadres
en wij het moeten verifieren.(link weggehaald)
Wij hopen u hiermee voldoende te hebben geinformeerd.
Met vriendelijke groet,
Postbank.nl
De Postbank daarentegen zal worden overstelpt met mailtjes als:
L.S.,
Wij vinden het ongehoord dat een instituut als de Postbank, waar mijn man en ik al jaren tevreden gebruiker van zijn, een dergelijke familiaire toon aanslaat jegens haar cliënten. Nog nooit heeft iemand, buiten mijn man en mijn schatten van dochters, mij aangeschreven met ‘Lieve’ en ik zou dat graag zo houden.
Ik heb mijn man moeten zweren dat ik geen intieme omgang heb met wie-dan-ook op het buro van de Postbank en ben gedwongen u deze brief te sturen om u te zeggen dat het uit is. Ik wil u nooit meer zien. Tabee.Met bittere groet,
J.J. van der Candeleare (Mw.)
Tsja, zo kan het lopen.
- cockie zei: Wij hadden hier ook een boel van die lieve mailtjes.
- majriM zei: haha!
- aargh zei: Hihi, culure shock!
- Ingrid zei: Ik dacht nog wel dat de Postbank recent misschien een kursus "hoe behandel ik mijn klanten" had gedaan. En ik had ook zo'n mailtje inderdaad.
- Edwinek zei: Ai, wat een duivels geraffineerd bedrog! En wie weigert er nog als ze je lief vinden?
- MirjaM zei: ah, de postbank vindt mij niet lief!
- yak zei: Nog vergeten in stukje te zetten: ik bén helemaal geen postbankklant...
- Irene zei: Als ze zo beginnen, word je het nog.
A-
Ik was gisteren met een aantal mensen in gesprek en dat hobbelt door. Ik werd net wakker en ‘ploep’ daar schoot ineens een citaat naar boven (wat is geheugen altijd weer frappant!) van Oliver Sacks:
Hét favoriete woord van de neurologie is ‘uitval’, waarmee een beschadiging of onvermogen wordt aangeduid van neurologische functie: van spraak, taal, geheugen, zien, behendigheid, identiteit etn tal van andere vormen van gebrek aan en verleis van specifieke functies (of vermogens). Voor al deze dysfuncties (nog zo’n favoriete term) hebben we allerlei geheel eigen woorden: Afonie, Afasie, Alexie, Apraxie, Agnosie, Amnesie, Ataxie – één woord voor elke specifieke neurale of mentale functie waarvan patiënten soms merken dat ze deze als gevolg van ziekte, letsel of ontwikkelingsstoornis ten dele of gehele niet meer bezitten.
Een paar bladzijden verder:
Van meet af aan dient echter te worden gezegd dat een ziekte nooit alleen maar een verlies of een overmaat is, dat er altijd een reactie is van de kant van het getroffen organisme of individu om de eiten identiteit te herstellen, te vervangen, aan te vullen en te bewaren, op welke manier dan ook.
Het onderzoek naar of de beïnvloeding van deze reacties vormen niet minder dan die naar het primaire insult van het zenuwstelsen een wezenlijk deel van de rol die wij als arts vervullen.1
Fijne vent die Ollie. Hij schrijft het vanuit een neurologisch perspectief, maar het geldt natuurlijk voor elk specialisme, maar ook buiten het ziekenhuis. Als er een gat in een muur zit, zie je het gat en niet de muur.
Dit stukje gaat niet over ziekte, maar over de manier van kijken die zo voor de hand ligt en toch vaak onpraktisch is, dat je jezelf en je situatie definiëert in negatieve termen, in wat er niet is. Maar waar blijft het gat (van daarnet) als je de muur weghaalt? En wat knap van die muur, dat hij precies het gat omsluit, naadloos! (Op het gevaar af in koans te praten.)
1 Een lieftallige lezeres merkt op dat dit een draak van een zin is, die nog fout is ook. En daar heeft ze helemaal gelijk in. Een poging van mij om het leesbaarder te maken zou zijn:
Het onderzoek naar, of de beïnvloeding van deze reacties is niet minder belangrijk in de rol van arts, dan de behandeling en het onderzoek naar het primaire insult van het zenuwstelsel.
Nouja, ik ben ook verkouden zullen we maar zeggen.
- aargh zei: Ik ken die leuke gaterige muren maar al te goed. Onbekommerd knopen en weven met taalknoeisels ter bedekking van lichte afasie dan wel amnesie, met als resultaat iets waar je in elk geval zelf een hoop lol van hebt.
- evt. zei: Jee, wat goed van jou om deze link te leggen! Weer iets leuks erbij vandaag ;)
- aargh zei: Krijgen we morgen B- ? Ben Benieuwd.
Ik en Boris, Boris en ik
Laat ik beginnen te zeggen dat u allemaal lief bent. Dat had ik ook in het reactieboxje kunnen zeggen, maar dan was mijn stukje van vandaag korter geweest en dat zou jammer zijn.
Helaas zijn er twee golfjes binnengekomen gisteren en vandaag zodat het even over mijn schoenen loopt. Dat is jammer, want ik heb zo gauw geen droge sokken en ik moet vanavond weg, aiai. Het goede, leuke, fijne en spannende nieuws houdt u dus nog even tegoed. Maar heb wel een leuk Borisverhaal, zij het dat het kort is, vandaar deze lange inleiding:
Boris en ik slapen in een bed, dat mag u best weten. Soms slaapt Boris aan de andere kant van het bed, kruipt hij onder een punt of ligt hij aan het voeteneind, maar vaak ook ligt hij vlak naast me, bijvoorbeeld zoals afgelopen nacht bij mijn hoofd. Zelfs zo dat ik deels bovenop hem lag, met mijn neus in zijn vacht. Zo werd ik wakker, maar niet helemaal en zag in het bolletje dat Boris heet een hoofd waar ik blijkbaar met mijn gezicht tegenaan lag. En als ik met mijn gezicht tegen een hoofd aan wakker word ga ik dat aaien, da’s een Pavlovreactie. En och wat had hij/zij een zacht haar, “goh, die boft”, dacht ik nog tot de waanzin van de situatie me duidelijk werd, ik ophield het hoofd te aaien en overging tot het aaien van Boris, ook heel leuk om te doen en laten we wel wezen, het is een stuk minder alarmerend om Boris in mijn bed te vinden dan een los hoofd…
- Irene zei: Eh, ja, dat laatste lijkt mij ook minder. Een beetje te Godfather I.
- aargh zei: Al denk ik dat het Boris allemaal worst zal wezen.
- Ingrid zei: Nou meer King Boris I volgens mij.
- majriM zei: slapen met een kat is heerlijk :-)
- LS zei: waarom reageert er nou niemand op die golfjes? dat vraagt toch om een tegengolfje...
- MirjaM zei: wat een mooi borisverhaal... en ach, een los hoofd, boeiend, even aaide je een zacht hoofd, en dat is af en toe best heel fijn!
- Irene zei: O ja, die golfjes. Wat was daarmee?
- yak zei: Die golfjes? Er is (inmiddels) drie mensen die me na staan in de afgelopen week iets naars overkomen. Dat komt allemaal net iets harder binnen nog. Vandaar.
Ik wil wel, maar ik kan het niet.
Ik wil u heel graag iets vertellen, maar het kan nog niet, want ik moet het eerst iemand anders vertellen. En die kan ik het niet vertellen omdat ik nog een stukje moet schrijven. Een soort kedzj 22 situatie, maar dan anders natuurlijk, of anders een visuele cirkel.
Om die te doorbreken zou ik natuurlijk kunnen zeggen:”ik schrijf vandaag geen stukje”, maar ja, dan staat er geen stukje en denkt u dat er helemaal niks leuks aan de hand is, terwijl ik dan geen stukje schrijf omdat ik juist iets leuks te vertellen heb. Ik zou uit kunnen wijken door u een foto in uw (met uw welnemen) mik te schuiven, maar daar trapt u allang niet meer in (tenzij het een afbeelding van mijn sexy Bube Boris is natuurlijk), u als doorwinterde webloggelingen.
Ik heb de laatste tijd al veeeeeel te vaak een liedtekst van iemand anders gedumpt. Tsja, wat kun je dan doen? Ik weet het eigenlijk niet. Ik kan u natuurlijk wel van een leuk knopje voorzien. Tsja, wat zal ik zeggen.
Nou, vooruit dan maar. Ik ben weer zelf aan het componeren geweest en daar kwam dit uit:
Maar ja, hier kan ik niet al te vaak op terugvallen, daarvoor is mijn productie niet groot genoeg 🙁
P.S. Om vragen voor te zijn: ja dit ben ik allemaal zelf 😉
P.P.S. Moet hem nog wel opnieuw inzingen, want was verkouden.
- Cockie zei: Heel mooi zeg.
- Anne zei: Goh...(meer komt er nu nog niet uit)
- Irene zei: Dat is raak, yak.
- Simone zei: Prachtig en ontroerend...in het laatste accoord hoor ik iets hoopvols, klopt dat? Is het dat je haar liefde nog voelt, ook al is zij nu in een andere dimensie?
- LS zei: En dat die echo (mooi trouwens) weg is aan het einde, dat zegt ook wel iets.
- aargh zei: Ben trots op je!
- evt. zei: En het blijft mooi!!!
- ton zei: Opgeborgen onder: "brok in de keel".
- ilse zei: Mogen toetsenborden wel nat worden? Ik hoop het maar...
- MirjaM zei: ik ben geroerd.
Ja maar, ja maar
Zettie em uit en niet meer aan, en ik maar pielen om het weer aan de praat te krijgen. En een stukje schrijven zonder netwerk dat gaat niet, heel flauw maar waar.
Goed, na een veel te lange wandeling en een bliksembezoek aan Madurodam (wat is dat klein 😉 waarbij na de eerste foto bleek dat mijn batterij leeg was, kan ik wel iets bijzonders vermelden. Ik heb een paar momenten beleefd dat er even ‘niets aan de hand was’.
Dat de achtergrondbrom weg was, voor het eerst in ruim een half jaar. Dat is een heel bijzonder gevoel.
- yak zei: Werkt het niet meer?
- yak zei: Ah, toch wel...
- Anne zei: Dat klinkt goed, Yak! (doet ie het nu wel?)
- yak zei: Ja dus, wonderlijk!
- Anne zei: Curieus!
- Cockie zei: Het verdwijnen van een achtergrondbrom is zalig.
- Ingrid zei:
- Ingrid zei: Nu denk je misschien dat ik het ontbreken van achtergrondbrom probeerde na te doen, maar nee, op de een of andere manier deed ik iets verkeerd, en staat er nu dus een leeg kommentaartje. Ik wilde alleen maar zeggen : dat klinkt goed, dat er niets klinkt.
- evt. zei: Je netwerk dacht zeker ook dat het een achtergrondsbrom was, zo te zien.
- Pascal zei: Dat moet dan ineens heel rustig voelen.
- yak zei: @iedereen: Het is best heel gek om je dat te realiseren. Iets dat er 'altijd' is, merk je niet echt meer op. De afwezigheid ervan wordt dan iets tastbaarders dan de aanwezigheid. Op het gevaar af dat ik nu wartaal uitsla natuurlijk.
- Anne zei: Nee hoor, ik snap het helemaal!
- Irene zei: Dat lijkt mij een fijn moment.
Reclame op zondag
Hoewel het niet lijkt te kunnen kloppen, heb ik ondanks de schijnbare onhoudbaarheid van de stelling, in het weekend minder tijd om logjes te schrijven dan door de week, waar dat af en toe ook in de verdrukking moet gebeuren. Vanaf heden dus op zondag: reclamedag.
Wat houdt reclamedag in? Nou, eigenlijk dat er gewoon weer net als door de week een stukje komt alleen gaat het over een reclame. In dit geval over deze reclame. Een wonderlijke reclame, want hoewel niet iedereen vegetariër is, lijkt me de koppeling tussen vlees en dooie beesies niet zo en vogue.
- aargh zei: Ach, het weekendprobleem, een thema, en voornemens. Hoe herkenbaar weer.
- evt. zei: oei, ik had nog niet ontbeten.
- MirjaM zei: bah, ik ga niet echt voor dit worstje meer nee... blgh.
- R van InR zei: Zaterdag reclame en nu al weer reclame. Ik denk dat ik in beide gevallen maar afhaak.
- Simone zei: Brrrrrrr...walgelijke reclame...hier ga ik bijna van kotsen.