Allotment

Soms maak je de koektrommel open en denk je, goh, dit is het voor vandaag. Op de een of andere manier maakte dit halve koekje het erger dan dat er maar eentje in gezeten had. Volgens mij heb ik er zélf een halve van gemaakt, uiteindelijk ben je meestal zélf de bron van je grootste drama. Een geruststellende gedachte.

Kat op schoot, dat is het antwoord

Druk baasje ik, allemaal leuke dingen hoor, maar loggen, tsja dat moet nog weer  even een plekje hervinden vrees ik. Nu had ik net iets klaar en eigenlijk moest ik opstaan (voor de volgende stap) maar kat op schoot, dus dan een logje. Kat is goed voor  je, heel gezond ook. Ben al heel lang voorstander van kat op werkplek, want.

Kat nu van schoot, het leven is hard, tot gauw 😉

Schaalmodel

Zoals gezegd, ik ging de keukenweegschaal onherstelbaar verbeteren. Ik moet toegeven dat ik er eigenlijk wel blij mee was, want keukenweegschalen hebben van die dingen die handig zijn, maar niet per se voor jou. Dat ze bijvoorbeeld heel vriendelijk na een minuut uit gaan, wat rampzalig kan zijn bij het ‘doorwegen’. Een andere ging spontaan aan, waardoor de knoopcelbatterijen leeg waren de volgende keer dat je ‘m wilde gebruiken.

Deze weegschaal had, zoals ik al schreef, volledig kostengereduceerde elektronica, wat betekende dat ik er niets mee kon. Echter de weegcel¹ was nog redelijk standaard. En laat het nou zo zijn dat ik nog een brugmeetdingetje liggen en nog wel een displaytje en iets dat daar slim tussen kan zitten.

Zoals hij nu is, lost hij al twee dingen op. Ten eerste geeft het display licht en dus kun je het aflezen ook als daar (zoals in de foto) een grote mengkom op staat. En hij heeft een snelle grove uitlezing (voor meel bijvoorbeeld) en een langzamere voor  zout of gedroogde gist. De snelle is veel sneller dan hoe de oude was, de langzame tien keer zo nauwkeurig.

Houdt het hier op? Nee vast niet, toen ik U uitzwaaide vanochtend had ze al ideeën, als u bakt wordt u jaloers, ik voorspel het nu al.

Ruzie met de weegschaal.

Dingen mogen van mij best kapot, ik heb er vrede mee dat dingen niet het eeuwige leven hebben en ik weet hoe de badkuipcurve werkt en er zijn dus ook dingen die relatief snel sneuvelen. Wat ik alleen lastiger vind is dat als je dan probeert het te repareren, dat het niet alleen niet te repareren is, maar ook dat een merk van enig aanzien, Soehnle¹ de allerlaatste cent uit het ontwerp geperst heeft en de allergoedkoopste mogelijkheid gekozen heeft voor het enige knopje² dat het apparaat heeft. Niet te repareren, dan gaan we het ding maar rigoureus verbeteren, er zit niets anders op.

Kapot (wat eens gerepareerd was)

Ajajaj, om kraklog lekker te laten  lopen, had ik ‘m verhuisd naar een andere server (eentje die blijft bestaan), updates gedraaid enzo, joepie? Nou nee, want heeeeeeel veel jaren geleden had ik een scriptje gebruikt dat onzin¹ uit de pagina weghaalde. En nu zorgde dat ervoor dat ik er zelf niet meer bij kon. Heel fijn², maar het is gerepareerd en we klunzen  weer fijn verder ;-). Misschien was het wel een goed ding³, het is maar hoe je er naar kijkt.⁴

Wel in de lengte blijven roeien…

Taal is minstens twee keer mooi. Als het in elkaar past en technisch klopt en als het gebruikt wordt, struikelt en toch klopt. Heel veel vaagpraat klopt met enige goede wil best. Zelfs dat ik denk: Aaaaaaaaaaah, maar dan uiteindelijk moet toegeven dat ik het creatief taalgebruik vind. “In de lengte roeien” is natuurlijk nogal voor de hand liggend, maar roeiers begrijpen het waarschijnlijk. En ook al zou je er hartkloppingen¹ van krijgen, vind ik het belberichtje blijkbaar zo leuk, dat ik er terug voor loop om voor dat ik een foto kan maken.

Het is toch wat!?

Na jaren, jaren, jaren en jaren (zie ik) ben  ik (in ieder geval eventjes) terug, hihi. Directe aanleiding was een mailtje van het klopt¹.  Ik werd weemoedig en  dacht, wat was die blog-tijd toch leuk. Zou het nog steeds/weer leuk zijn. Kapot gemaakt (kapot laten maken) door Twitter ² en wat daar op volgde.  De pandemie zou zo’n goed moment zijn geweest om weer te beginnen, maar niet gedaan. En er is zo ont-zet-tend veel gebeurd ondertussen, je kunt het je niet voorstellen. Dus, ik neem me voor het weer een tijdje te proberen, want het was leuk en dingen die leuk waren, zouden dat zomaar weer eens kunnen zijn/worden. Waarvan akte!