stukje 2727
Volgens dit weblogding is dit het 2727-ste stukje dat ik schrijf. Ik vind het altijd een beetje een knieval om over loggen te loggen. Loggen over loggen over loggen daarentegen is prima dus ben ik veilig. Anyway, 2727, is dat niet een liedje, of is dat 2525? Wat ik eigenlij wou zeggen is dat het zo grappig is dat 2727 voelt als een rond getal, terwijl het dat in geen enkel getalstelsel zo is. Zelfs niet in het 27-tallig stelsel. Hoewel, het eindigt wel op een 0, om precies te zijn is het 3k0, waarbij het tweede cijfer dus de waarde 20 heeft (9+11). Hoe dan ook, wat zal ik zeggen, nog maar een stuk of 2727 erbij? We zien wel, zo lang ik niet ophou, ga ik door.
Hou je haaks
Ik denk dat de ontwikkeling van draadloze technologie begonnen is uit ergernis. Niet eens precies vanuit een behoefte, maar gewoon uit ergernis aan stekkertjes (toen nog stekkers denk ik dan) en draadjes (toen nog kabelbomen). En nog steeds zitten kabeltjes ons regelmatig in de weg, dus ik snap ze wel, die draadlozen onder ons. Een iets meer lowtech oplossing is een haaks stekkertje, zodat het allemaal wat minder uitsteekt en wat minder in de weg ligt. Met ronde stekkertjes is dat natuurlijk niet zo’n punt, maar met (bijvoorbeeld) usb stekkertjes geldt de wet van Murphy weer, de knik zit altijd de verkeerde kant op. En zo is er geen einde aan het leed. Want zo gaat dat.
Sieboog
Het is chronisch en er is niet heel veel aan te doen. Hij houdt het redelijk onder controle het jaar door, maar de afgelopen jaren is er zo’n patroon van dat we in oktober/november bij de dierenarts zitten met Sieb en zijn siepoog. Rood ontstoken en naar. Krijgt hij drupjes voor in het oog en na een goede week is het dan weer op het dhz niveau voor Sieb. Die drupjes moeten twee keer per dag, 12 uur uit elkaar. 10 uur ‘s avonds ligt voor de hand, want dan hokken we hem op. Dus 10 uur ‘s oches is dan eigenlijk ook vastgelegd. Wekker gezet, zodat ik het niet vergeet als ik in mijn werk verdiept ben.
Komt 10 uur, is Sieb natuurlijk de hort op. Groot gelijk, zou ik ook doen als ik Sieb was. Buiten is cool. Maar hij moet wel zijn drupjes. Ik weet niet hoe je het geluid noemt dat je maakt door ritmisch lucht door je tanden naar binnen te zuigen, hoe het ook heet, als Sieb buiten is en hij moet naar binnen, dan maak je redelijke kans door dat te doen in de opening van de keukendeur. Eventueel rammelend met het doosje met wat supplementaire brokjes die als ‘snoepje’ dienen. Werkt (als het mee zit) als een tierelier.
Kwam 10 uur dus, wekker gaat, ik loop naar woonkamer (waar Sieb gedrupt wordt) maak genoemd geluid (bovenluikje aan tuikant staat open) ik hoor plof, ren ren ren, kattenluikklapperdeboem, roeffel roeffel door de gang, zwiffel zwiffel de trap op en meeaaaauuuuwwww staat Sieb voor mijn neus. Lief he?
Huiswerk voor morgen: maak een mooie tekening van Sieb.
Gekkepraat
Het woord telefoon is iets heel anders gaan betekenen, ingrijpend anders denk ik zelfs. Neem uw oude T65 weer eens voor uw geestesoog1 en lees het onderstaande.
- Okay jongens en meisjes, doe allemaal je telefoon weg, de les gaat beginnen
- Hij zit de hele dag op zijn telefoon
- Zoek dat even op met je telefoon
- Ik heb mijn telefoon in de wc laten vallen
- Staan er vertrouwelijke dingen op jouw telefoon?
- Wanneer komt de nieuwe telefoon uit?
- Mijn telefoon is aan het updaten
Haha, het is zo’n ding van: begin er niet aan, want je wilt nooit meer wat anders2…
En laten we dan nog één keer een minuut stilte in acht nemen voor de telefooncel en te denken aan de keren dat ze ons uit benarde situaties hebben geholpen. Trrrrriiiiiiiing
Notes:
- Desnoods uw Twintoon 10
- En wat zou ik verloren zijn zonder.3
- Al kan ik ook dagen zonder, heel diep dit, geloof ik.
Maar allez, mijnheer de zwaan!
Ik wordt altijd een klein beetje onrustig van politie in mijn wijk. Het zelfde met sirenes. Is het niet jouw verdriet, het is waarschijnlijk wel het verdriet van iemand anders en da’s nie leuk. Kom ik van de week thuis (laat en U is niet thuis) en ik besluit door te lopen naar de wokafhaal. Voor mij loopt een agent met geel fluor pakje, maar ik kom dan dus niet echt toe aan denken, goh dat staat ‘m kek, nee ik denk, oeh, wat zou er aan de hand zijn. Hij loopt zo’n 10 meter voor mij, dus al had ik gewild, echt vragen wat hij komt doen is er niet bij. Hij heeft blijkbaar zijn auto heel ver van het plaats delict geparkeerd, want hij loop al best een heel eindje. Dan opeens (ik zal niet opgelet hebben) is hij weg. Getver, nou is mijn nieuwsgierigheid niet bevredigd. Ik neem iets aan waar het wel zal zijn, want daar is wel vaker iets, loop de afhaalwok binnen en wie is er voor mij aan de beurt…
Hier en daar, ginder en zelfs overzee
Het vlaagt, bij vlagen bedoel ik. Dus dat het niet continu is, zeg maar alsmaar. Soms wel, soms niet en dus ook perioden niet. Ik heb het natuurlijk over drs. P. Er gaan soms jaren voorbij, nou nee, er gaat soms wel een jaar voorbij, dat ik niet naar drs. P. luister. Of het moet perongeluk zijn, maar een hele cd is er dan gewoon niet bij. Op het ogenblik kan ik daar niet bij met mijn gedachten, want het is nu weer een soort van volcontinu. Ik ben grotendeels door het complete werk, en begin natuurlijk weer opnieuw als het klaar is. En dan is het misschien weer op voor een tijdje, een jaar bijvoorbeeld, of misschien wel twee. Ik mis het nu al…
- Irene zei: O dat kan hier op allerlei momenten getriggerd worden, als we ergens heen moeten met de auto en het sneeuwt ('we rijden met de trojka'), als ik groenten sta te snijden ('knolraap en lof ...'), etc. Licht verontrustend is wel dat ook 'er ligt alweer een juffrouw ...' regelmatig langskomt terwijl wij niet eens een trapportaal hebben.
- yak zei: En nu heb ik ze natuurlijk allemaal tegelijk, ook heel fijn...
Een beetje een gespleten gevoel
Tsja, nu schrijf ik al een tijdje niet meer over toetsenborden, maar ondertussen gaat mijn gekte natuurlijk wel gewoon door. Hij is, toegegeven op het ogenblik wel een beetje op z’n extreemst en grote kans daarom ook op z’n einde. Zo gaat dat met rages.
Een tussenstand dus even. Ik zit nu op een gespleten ortholineair 30% toetsenbord1. Je zou verwachten dat je die zou gebruiken in een soort van ergonomische omgekeerde V2 opstelling, maar dat is dus grappig genoeg niet zo. Goed om eens te ervaren. Je zou bijna zeggen dat dit ergonomischer is. Niet te geloven. 3
Notes:
- Mocht het u toch interesseren, dit is een eigen ontwerp PCB, heel slim bedacht, twee keer de zelfde print. Wat de rechter nodig heeft (want die heeft geen processor) voert de linker aan de rechter kant uit en kan de rechter aan de linker kant met een zelfde connector invoeren. Helaas heb ik de linker connector rechts gezet en de rechter links, dat werkt niet. Dus het kabeltje dat u ziet tussen de twee helften zit helemaal links op de linker en helemaal rechts op de rechter vast. Heel fijn!
- Je zou bijna zeggen een soort A opstelling dus meer.
- Niet te geloven omdat dat namelijk is wat iedereen beweert, en doorgaans is wat iedereen beweert de grootst mogelijke kolder4. Neem nou het Dvorakcomplot5
- Om nog maar te zwijgen over het hele: ‘oh, ik ben die-en-die en ik heb een ortholineair toetsenbooooooooord’-effect
- Dvorak zelf claimde 100% snelheidswinst zonder enig onderzoek (maar het was natuurlijk te mooi om niet waar te zijn)
Ik wist niet dat ik het niet wist
Toch weer even kort over toetsenborden. Als dat niks voor u is, slaat u vandaag gewoon nog een keertje over. Sorry. Ik zal er een foto van Sieb bij doen om het goed te maken.
Maar goed, waar het stukje dus echt over gaat is de versprongen layout van een standaard toetsenbord. Dat heeft geen enkele andere reden dan dat dat is wat we gewend zijn. Wat bij het qwerty-verhaal niet klopt1, is dus wel waar als het gaat om de scheve rijen toetsen. Dus dat de X niet recht onder de A zit en de Q er niet recht boven. Dat heeft dus wél een mechanische oorsprong, want zo werden de stangetjes, op weg naar de hamertjes, tussen elkaar gevoegd. Nooooooit bij stilgestaan. Omdat we dat zo gewend zijn, zijn alle toetsenborden zo3
Notes:
- Dat het de slechtste layout is om te voorkomen dat je te snel tiept zodat de armpjes vastlopen, dat is dus onzin. Veel hervertelde onzin, maar onzin non de les2
- Die had je vroeger op katholieke scholen
- Alle toetsenborden? Nee, een kleine groep toetsenborden blijft dapper weerstand bieden…4
- U begrijpt dat ik dat uit wil proberen, alleen is het de vraag of je er aan kunt wennen en als je er aan went, of je dan kunt heen en weren. Als je daar over denkt je te kunnen informeren op internet, dan kom je bedrogen uit. Er wordt meer naar gevraagd, dan dat er goedgelijkende antwoorden zijn. Ik moet nog even kijken of ik u op de hoogte ga houden, want ik zit niet ver van een nieuw non-toetsenborden-beding denk ik zo
- Irene zei: Haha, noot 1 en 2. Non de ju, die heb je nu nog, soms.
Note to self
Ik schrijf dit stukje een tijdje van te voren, als note to self: yak, je zou het in november weer rustiger hebben, zorg je daar ook voor?
Ik had wel dood kunnen zijn
Zwanen kunnen je arm breken. Of dat zo is, speelt een ondergeschikte rol. Waar het om draait is dat iedereen het weet. Dat weet iedereen. Hoe vaak ik als kind niet gehoord en gezegd heb: ik had wel dood/blind kunnen zijn. Dat terwijl noch ik, noch anderen ooit in de buurt van blind of dood geweest zijn in die gevallen.
Anders was het (al wel best wel een tijdje voor ik weer ging loggen) toen ik met mijn modulaire synthesizerspul aan het spelen was en ineens de stroom eraf ging. Best wel een, hoe zeg je dat, afknapper. Dus ik naar beneden en de aardlek weer aan. Ik kom boven, schakel synthesizerspul aan, knal (niks geen knal, maar de stroom ging er weer vanaf, het is emotioneel wel een knal, maar niet hoorbaar). Dus werpen we een blik en jahoor, ik ben zo onnozel om een stekkerdoos in de valzone van mijn rekje te zetten. Mijn MS-20 deed helaas het niet meer. Ik heb ‘m laatstelijk opengeschroefd om te kijken of daar nog makkelijk iets aan te doen was: er is niet makkelijk iets aan te doen. Maar ik leef nog1, en dat vieren we elke dag.
Notes:
- Om u voor te zijn: daar is wel makkelijk iets aan te doen