Yak verleent politiek asiel

Hoewel ik een pis-en-poepbeding heb en daar niet over mag schrijven, heb ik verder wel persvrijheid. Vind dat zelfs heel belangrijk. Zo heb ik politiek asiel verleend aan een inmiddels vers-uit-logeerbed-her-ingebedde weblogster, met de nadruk op ster natuurlijk, want anders wordt je niet gevraagd.
Nu maar hopen dat ze vandaag geen gras over de toetsen laat groeien. Broem ende zoef, op naar ‘t noorden!

Yak is een beetje workaholic

Ik schaamt me een heel heel heel klein beetje, maar ik ben een beetje workaholic. Het gaat zo lekker op het ogenblik dat ik er niet goed mee ophouden kan. Erg he? En u er maar bij bungelen!
Maar misschien kan ik u zoet houden met ringen tellen:

Poeh, wat moe

Tsjonge, wat was ik moe gisteren en U ook trouwens. Nu even geen tijd, want de tijd is opgebruikt door onze eerste gezamelijke vakantie te boeken, lief he? Wat ook lief is, is onderstaand filmpje. Wacht tot de bloopers (op 1 min 8), want dan wordt het pas echt lief. Nu hup aan het werk weer, tot gauw!

Ravage is het woord niet

Ik was gisteren druk. Heel druk en ook een beetje afwezig. Ik leed aan de gevolgen van het negeren het gezegde:”If it ain’t broken, don’t fix it.” Bovendien moest ik achter het vellen van de bomen aan¹.
En ik moest koffie, ik moest ernstig koffie. En als ik ernstig koffie moet dan pak ik mijn espressopotje, want dat is het heftigste dat ik in huis heb. Alleen weet ik nu uit gierende ervaring: vergeet hem niet…

P.S. Dit is stukje 1600, heb ik dus al veertig keer veertig stukjes geschreven, poehee. De standaard reactie van een weblogger is dan:”goh, dan moesten we er maar eens me ophouden”, maar dat zal ik u en mij niet aandoen…

1 het heet wel vellen, maar het is uitdunnen om ‘sprietstakerige bomen’ te voorkomen, of in ieder geval te repareren.

Schuimverslaving

Ik wist het niet, maar het bestaat wel. Ik lust namelijk geen melk ziet u? Wel yoghurt enzo, maar geen melk, want melk is bah. Maar ik ben wel schuiverslaafd. Vriendinnetje U houdt namelijk wel van melk, in de koffie wel te verstaan. En zij blijkt een FLUFFY te hebben, van IKEA, een opschuimding, ziet er heel boeiend uit en werkt als tierelier.
Nu kan ik er niet meer mee ophouden, echt niet. Heb nu ook een opschuimding gekocht en een liter melk, ik ga straks een uurtje opschuimen. Het is jammer dat ik het niet lust, dus het schuim gaat over de balkonrand, in de tuinen van de mensen die de bomen op het binnenterrein weg willen hebben.

Thoughtcrime

Fuck mag niet. Hier vandaag wel (zelfs in het meepraathoekje) maar op televisie niet, tenminste niet overal. Daarom mag het nergens, want als je TV maakt, moet het overal verkocht kunnen worden. Zo gaat dat. Maar het gaat ver en het gaat verder, want wat zag ik tot mijn grote grote schrik op een DvD op de blooper-reel, een acteur die een fuck zei die niet alleen weggepiept werd, maar bovendien weggeblurt werd. Het beeld werd op de plek van zijn mond wazig gemaakt zodat je de fuck niet kon liplezen!!! Ik wou dat ik dit loog, geloof me.
Gelukkig zijn er workarounds¹ want in de serie Father Ted² is het Ierse feck ingevoerd in plaats van ‘the other F-word’ en in Red Dwarf is op briljante wijze het nieuwe woord smeg dat in de Wikipedia als inoffensive expletive wordt gekenmerkt. Ik vind het vele malen meer offensive dan fuck.

1 in het Duits een Umgehungslösung
2 U weetwel de naamgevers van mijn telefoons

Joehoe Egidius!

Ik schreef gisteren al dat het zo lekker dicht-dwalen is op ut net. Zo kwam ik zomaar inene op literatuurgeschiedenis.nl terecht. Mooi¹! Goed! Kijk maar eens hoe het Egidiuslied gedocumenteerd is. Je kunt het nog beluisteren ook! En wat een fraaie bewerking van Wilmink, alweer zo iemand die nog wel even door had mogen tuffen².

1 aan het worden 😉
2 al zei hij zelf al:

Op nen dag dreenk iej gin Grolsch meer…
Kuiert nich meer deur de stad.
Al oewe wille en al oew hartzeer
He’j dan had.

Verleiding…

Eigenlijk zou ik nu aan het werk moeten, maar iets doet het niet en ik ben moed aan het verzamelen om het diepe in te duiken. Zo dwaalde ik wat langs gedichten op internet en kwam ik op de bloemlezing terecht samengesteld door Wim Gelling. Bij het (misschien bekende) gedicht van J.H. Leopold O, als ik dood zal, dood zal zijn plaatst hij een kantnoot die opvallend is:

Leopold was een eenzaam vrijgezel. Als
25-jarige jongeman maakte hij een reis naar Italië, waar hij een jong
intelligent meisje ontmoette dat ongeneeslijk ziek was. Hij schreef in zijn
reisdagboek: “En als ik dan denk aan het genot om in haar vriendelijke
ogen te kijken en dat ik toch wel van haar ben gaan houden en dat zij weg zal
gaan en sterven zonder dat ik er iets van zal gewaar worden dan heb ik buien
van groot verdriet en dan lokt verleidelijk het geloof¹ aan een onsterfelijke
ziel en een weervinden na de dood.”

Dat zou hij dus in 1890 geschreven hebben, Dawkins, eat your heart out!

P.S. Ik ben nog even aan het kleien geweest, kijk voor de grap (en de telleurstelling) even op YAK’S MICROGELUK WIKI (al valt er voor u niet veel te wiki-en).

1 cursivering van mij.

yak krijgt klachten…

En onderneemt actie, dat spreekt voor zich. De klacht was dubbel:

1. Je wordt gemist in de reactieboxjes
2. Liedjes zijn wel leuk, maar een stukje zou ook geen kwaad kunnen

Hm, okay. Dat eerste kan ik niet altijd wat aan doen, ik ben errug druk met werken (soms moet dat ook namelijk), maar een stukje kan ik er in mijn lunchpauze nog wel snel even uitknijpen, want er gebeurde vandaag iets wat ik graag met u zou delen.

Het is vandaag V-day, en omdat yak een verliefd man is, verzekerde U mij vooraf:”Ik doe er niets aan hoor!” Wat bij mij werd opgeslagen als: “Je doet er niets aan” en nog later:”Tsja, valentijnsdag, je doet er niets aan!” Er was dus geen ontkomen aan dus combineerde ik gisteren een langer geplande activiteit met valentijnsdag door havermoutkoekjes te bakken in een hartjes vorm. Dat laatste was dus een consessie jegens V-day.

De eerste hindernis was dat het witte meel op was. Okay, volkorenhavermoutkoekjes, moet kunnen. En ja hoor, het kon. Samen met U koekjes gegeten, was lekker, eentje mee naar huis genomen weer om iets mee te doen voor logje. En dat werd onderstaande ramp:

Yak is wel een beeding heart…

Maar wil er niet voor bloeden…
Yak, houdt van Pink Floyd en Roger Waters, kan die niets aan doen. Zeker Roger’s vermogen om het leed van een iemand vast te pakken, waarvan je wéét dat er daar vele duizenden zijn is ongeëvenaard. Zo zat ik vandaag even achter de piano wat te pielen en kwam daar inene een stukje van ‘The Gunners Dream’ langs.
Akkoorden opgezocht en een keertje doorgespeeld, goh, toch wel erg fijn. Het opnamespul zit even zo dat het niet makkelijk netjes opgenomen kon worden, dus dit is met één microfoon hup in een keer opgenomen, ook de piano. Een soort van live bootleg-ding. Mag u wel horen hoor (je kunt mijn lange nagels horen!):

En hiep hoi, en ook hoera, want: Roger Waters treedt op 5 mei in NL op. Hoezee. Wat kost een kaartje? €55,-! (dat is 121 gulden, weet u nog?) Dat heb ik er principieel niet voor over, sorry Roger.