Waterkokerfnuik

Dit is een verhaal van verzet, koppig verzet, verzet dat mij in de kont bijt. Het begon toen de waterkoker lek ging. Heel naar, want waterkoker verder nog prima. Alleen lek. Vier reparatiepogingen, van lijm tot aan sugru, maar niets hielp. Dus nieuwe waterkoker. En ik had dan wel trek in eentje van 3000watt. Dat is lekker snel. Via internet wat dingen gevonden maar als vanwege veel op pad niet handig i.v.m. bezorgen. Bovendien was er ook een zichtbehoefte. Dus ik de stad in. Heel teleurstellend allemaal. Elke winkel had hooguit 1 (zegge één) 3kw koker en dan was dat ook nog een retro-net-een-waterketel-ding. Dus onverrichte zake terug naar huis, waar de lekkende koker nog lachend zijn werk deed.

Komt vandaag U doodleuk thuis met een pontificale waterkoker, gehaald op de hoek, geen 3kw, dat niet, maar wel een koker. Ik schiet acuut in de waterkokerfnuik, want uiteindelijk maakt het niet zo heeeeeel veeeeeel uit en kan ik goed leven met een koker met minder vermogen, maar het maakt mijn epische zoektocht ineens neurotisch en suf. Ik zou natuurlijk U uit kunnen foeteren dat ze een stomme waterkoker meegenomen heeft, maar dat is niet zo, dus doe ik het niet. Ik heb mijn waterkokerfnuik uitgesproken en U begreep het. Ze was bereid hem terug te brengen, maar dan hadden we:

1. Nog steeds geen waterkoker
2. Gezamelijke onverminderde waterkokerfnuik (want terugbrengen is onzin)
3. Nog steeds geen waterkoker¹

De waterkokerfnuik sterft nu af en we hebben weer een veiliger keuken. Dat nemen we er dan maar uit mee.

 

P.S. Hier had natuurlijk een foto bij moeten staan van de oude waterkoker, maar die is inmiddels al van het aanrecht verdwenen en hoewel er honderden foto’s van moeten zijn, kon ik er zo gauw geen een vinden. Deze mijnheer echter heeft ooit wel eens met een waterkoker gewerkt, dus is de foto toch relevant (soort van)