Oeh, het was weer stoofpottentijd

Nee, dit is niet een scène uit een Zweedse crimi, maar een fijne ronde stoofpotten. Men brande het vleesch eerst even aan met de naakte gasvlam.

Dan in de pan, zo snel als het kan, met twee Westmalle bubbeltjes¹. Uitjes snijden in ringen en hup erbij.

 

Prei d'r in, vind je sowieso niets van terug dan smaak!

Oh, en een fijne winterpeen. Ook zo lekker.

Een paar uur later. Om zo een hap van te nemen, maar neeeeeee, het is niet voor vandaag. U gaat koken, dus het fornhuis moet vrij, wat doen we dan?

Hoewel ik de oorlog niet meegemaakt heb² ken ik wel de hooikist. Ik zou graag een hooikist hebben, maar tot die tijd werkt geduldig wasgoed ook. En de dag erna, verrees de stoof aldus:

Dat witte is witlofsla met yoghurt/kerrie/peer-dressing. De blokjes op de voorgrond zijn gebakken aardappeltjes, dat in die glazen is een gedeelde Maredsous brune. De mayotube is niet open geweest.