Nelsons thuiskomst

Zoals ik al eerder zei is het mauwen van Nelson gedetermineerd als kikkergekwaak. Om het daar mee eens te kunnen zijn was het natuurlijk belangrijk om het zelf weer een keer te horen, maar toen we hem op gingen halen: geen mauw. Hij had het erg naar zijn zin op zijn logeeradres, misschien was dat het, maar dan moeten we zijn mauwen interpreteren als een teken van onvrede en dat is natuurlijk niet waar je als baasje op zicht te wachten. Zelfs op weg naar en in de auto, geen kik(ker). Bij thuiskomst tilde ik hem de traop op en zette het mandje op de overloop en zette het deurtje open. Geen geluid. Hij liep de woonkamer in en zei tegen de woonkamer in het algemeen: mauw (niks geen kikker niet). Inmiddels kwebbelt hij weer als vanouds. En of hij nou als een kikker klinkt, ik weet het niet, maar om het een kans te geven ga ik morgen een groen pakje voor hem naaien.