Kerstboter

Heb ik het gisteren over dingen die ik kwijtraak, of kwijtgeraakt ben, vandaag wil ik het met u hebben over de dingen die algemeen kwijtraken. De geschiedenis die er niet zo toe doet. Ik heb het natuurlijk over kerstboter, want zo heet dit stukje. Duh! En aldus geschiedenis, zal ik maar zeggen. Ik bedoel, ik heb de  Tweede Wereldoorlog niet meegemaakt¹  maar wél de boterberg en dus de Kerstboter². Volgens mij vonden mijn ouders de boter nog te diere³, ondanks dat het kerstboter was en werd de cake gewoon gebakken met bleubend⁴

Ik heb eerlijk gezegd nooit zo goed begrepen waarom ze ooit begonnen zijn  met Echte Boter, want daardoor en door de kerstboter heb ik nog steeds het idee dat boter vre-se-lijk duur is. Ik heb het even nagekeken en het is inderdaad twee keer zo duur⁵, maar hoeveel boter gebruik je nou helemaal? Of beter gezegd, hoeveel boter gebruik ík nou helemaal. En het echte drama? Het echte drama was natuurlijk dat ze dan een keer Echte (Kerst-)Boter hadden en dat ik het niet lustte natuurlijk want ik was een bleubendkind. Bleubend ben ik ontgroeid en boter (Echte/Room/Kerst) is vele malen smakelijker. Ik moet er niet aan denken om bij het bakken margarine te gebruiken. Toch, op mijn brood doe ik noch margarine noch boter (alleen met zoet beleg, dan toch weer wel, want waarom zou je consequent zijn?)