Waar was je nou? of yak en de nazis

Ik was in Aalten, en in Bocholt (dat ik consequent Bochtelt noem). In Aalten verbleef ik in een groepsaccomodatie met mijn zwiegerfamilie in verband met een jubileum. In Bocholt zocht ik naar bier, want dat had ik mij in mijn hoofd gezet. Duits bier is goed, ik was in Duitsland, dus zou ik daar bier.
Alleen geen biergescheft in de gegent te vinden. Hoe ik ook rende en zocht, terwijl mijn zwiegerfamilie koffiede in de Ratskeller (u weet wel waar de Beatles ooit begonnen zijn).  Geen bierladen, nix. Dan maar de supermarkt, beter dan Diebels Alt heb ik niet kunnen krijgen. Maar ik moest toch wat niet?
Voor zwieger J.W. kon ik nog wel een 1L Faxe blik scoren, dat dan weer wel. Maar een fijn schwarzbier? Daarvoor moet je in Utrecht zijn.
Oh, die nazis, daar vertel ik morgen wel over…

Put a stop to the soap opera state

Soms kan er een zinnetje echoën in je hoofd. Toen ik net de uitslag had gehoord van de onderzoeken van A. zat er steeds het zinnetje: “Is’nt life strahahahahahahange” van de Moody Blues in mijn hoofd¹. De laatste tijd, bij het aanhoren/-schouwen van de politiek komt het zinnetje uit de titel² telkens boven. Zeker na het zien van het filmpje bij Ton. Je zou bijna willen huilen.

^{1 inclusief de velelende tremolo, voorwaar geen fijne situatie dus.
2 uit ‘The Powers That Be’, van Roger waters.}

Nachtwerk

Gisteren was ik in tuimelland. In de nacht van dinsdag op woensdag heb ik namelijk gewerkt. Ingewikkelde dingen waar niets fout mocht gaan, omdat ik anders hup naar Amsterdam had gemoeten om daar de fout te herstellen, en dat is geen fijn vooruitzicht.
Het lijkt allemaal gelukt te zijn, behalve het inhalen van de slaap gisteren. Kleine hazenslaapjes, want Sinterklaas was nog niet weg (nu wel, al zijn er nog twee gootpieten aan het werk).

Ik heb gisteren wel iets bijzonders gedaan, in het coda van een liedje (dat u helaas verder niet krijgt) is een gezongen smiley opgenomen. Ik weet niet of dat een primeur is, voor mij wel:

Jezus liep op het water

En Sinterklaas op het dak. En om te zorgen dat we hier binnen niet voor Jezus hoeven spelen, moet ik in dat zelfde binnen even genoegen nemen met een aantal Sinterklazen op het dak. Zo te horen hebben ze ook een kudde schimmels meegenomen.
Morgen schrijf ik een stukje over de hemel, ik hoop alleen niet dat ik tegen die tijd, door het toedoen van Sinterklazen en schimmels, vrij zicht heb op die hemel.

Even heel stichtelijk

Pas op, plas niet in uw broek

Hieperdepiep!

Dat kun je wel zien

Hoewel… je zou me veel jonger schatten, toch?

Jubileumangst

Als het meezit wordt ik zaterdag 42 jaren oud en 18 april zou dit log zijn 5 jarig jubileum vieren. En nou voelt u ‘m aankomen natuurlijk.

Ik kan het niet verkopen om nu te stoppen, verkopen niet, uitleggen misschien wel. Daarvoor moeten we naar… IKEA. Ik ga er voor het gemak van uit dat u daar wel eens bent geweest. Als je binnen komt heb je meteen zicht op de ballenbak, dag ballenbak, dat was de ballenbak. Als u kinderen bij u heeft, geeft u die mogelijk af bij de ballenbak, dag kinderen, dag ballenbak. Hup IKEA in.
Hoe het ook zij, als u in IKEA geweest bent dan hebt u de waarschijnlijk centraal vastgelegde formule wel eens gehoord over de omroepinstallatie, gehoord wel, maar heeft u wel eens stilgestaan bij de betekenis? Ik heb het over:

Sander van zeven wil opgehaald worden uit het KINDERPARADIJS

We hebben het zo makkelijk over de ‘zondeval’, maar eigenlijk is Genesis het eerste existentialistische boek. Want vooraf aan de hap uit de verboden vrucht gaan de vraag ‘waarom?’ en de keuze ‘ja dùh’. De mens is niet gemaakt voor het paradijs, dat bewijzen kinderen dagelijks in IKEA.

Tsja en nu stap ik uit het KrakLogparadijs, dat is een keuze, heel existentialistisch. Ik vond het fijn met u en ik wil u bedanken voor al uw gezellige bezoekjes en waardevolle meepraatsels.

Adjeu, salut! Of moet ik zeggen à bientôt, het is logland immers.

Dubbelop

Na gisteren weer eens een wijntje gedronken te hebben, vrees ik toch dat ik moet concluderen dat ik meer een biermens ben, hoewel: wijn weer prevaleert voor pils. Nee ik ben vooral een dubbelliefhebber, niets boven een La Trappe van de Tappe.

Toen Edwinek voor een vervroegd verjaarsbezoek kwam het op de betekenis van de term Dubbel en Tripel. Daar zaten we met monden vol tanden, in plaats van bier. De bierencyclopedie gaf geen goedgelijkend antwoord en is nu verdwenen in het oud papier, de Wikipedia zwijgt als een begenadigd polyglot. Die avond is er geen antwoord gevonden.

Voor dit stukje ging ik natuurlijk nog wel even snel braauuwsen op zoek naar betekenis en vond deze fraaie verklaring, die ik liefdevol en in dank overneem:

Enkel: Het woord ‘enkel’ werd door de meeste brouwers
niet in de mond genomen maar het duidt op het
basisprodukt van de brouwerij. Trappistenbrouwerijen
maken nog wel een enkel bedoeld voor eigen gebruik.
Meestal is het bier een aangelengde versie van de tripel.
Dubbel: Oorspronkelijk was ‘dubbel’ een aanduiding van
het feit dat men meer grondstoffen gebruikte dan het voor
de ‘enkel’, het gewone bier. De naam dubbel duidt meestal
op een zwaarder zoet tot bitter bier en is zodanig
ingeburgerd dat het aanleiding heeft gegeven tot een
aparte basissoort. Tripel: Oorspronkelijk een aanduiding
van het feit dat men nog meer grondstoffen gebruikte dan
voor de ‘dubbel’. Een tripel duidt meestal op een sterk
en moutig bier, maar dit is niet altijd het geval. Er
zijn ook zurige, fruitige en zoete tripels. Toch is het
begrip tripel zodanig ingeburgerd dat het eveneens
aanleiding heeft gegeven tot de creatie van een aparte
basissoort. Quadrupel: Een aanduiding van het feit dat
men nog meer grondstoffen gebruikte dan voor de ‘tripel’.

Of het klopt en/of volledig is kan ik niet bepalen, want het is mijn enige bron. Voor vandaag is P.C.’s Biergids ook mijn gids en held! Drie maal hiep hoera!

The name of the Poes II

Nelson heet Nelson, da’s duidelijk en daar is ook nooit twijfel over geweest. Hoewel ik heb hem pas geprobeerd om te dopen tot Zacheus (Zacheus is een tollenaar, maar Jezus kijkt omhoog, een tegenstelling die ik nooit echt begrepen heb).
Nee Nelson heet Nelson en hij is vernoemd (heb ik niet gedaan, dat was al) en niet naar zomaar iemand. Ohnee!
Niet naar dhr. Mandela, dat niet, ook niet direct naar Lord Nelson, maar wel naar Nelson de kat van Winston Churchill, die op zijn beurt waarschijnlijk weer naar Lord Nelson genoemd is. Dat dan weer wel.
Op mijn zoektocht naar bevestiging van het verhaal, kwam ik tegen dat hij een tweede naam had: Munich Mouser. Hoewel ik onze Nelson maar een keer met een muis heb bezig gezien, zou het wel eens een goede tweede naam kunnen zijn. Dus Mouser, het is etenstijd.

NASCHRIFT: de ‘or’ tussen Nelson en Munich Mouser, was niet een keuze uit namen maar twee elkaar opvolgende katten. Munich Mouser was nog uit het Chamberlain tijdperk, daarna kwam Nelson.

The name of the poes

Mede in het kader van de Katten-in-weblogsdag

Ik heb er geloof ik wel eens over geschreven, ik schaam mij een beetje voor de naam van mijn poes. Zij heet namelijk Poeseke, een niet echt originele naam voor een poes. Geloof me, er is jaren en jaren geprobeerd om d’r een andere naam te maar wat we ook probeerden, het graviteerde telkens naar Poeseke, omdat ze dat gewoon is.
Gelukkig zijn er mensen die er toch nog iets mee kunnen, in dit geval M. van evt. die er twee jaar terug Poesekepoes van maakte, spreek het maar eens uit, stuk-ken beter.

Dat is overigens niet het enige waar hij goed in is. Hij kan ook nog poehee dichten, en daar kan ik dan weer niet vanaf blijven. Eerste lentedag van M. van evt.