Geisterfahrer

In 1980 was ik 14 en erg onder de indruk van muziek. En er was nogal wat muziek toen, hele spannende tijden. De NDW en heel veel elektronische muziek. Ik was net aan het beginnen aan mijn puberteit (ik was laat) en muziek had iets onaantastbaars. Naar mate teksten onbegrijpelijker waren, werden ze mystieker en daardoor beter. Op een cassettebandje had ik van de radio een nummer van Geistefara, althans ik geloof dat ik toen niet verder dacht. Geweldig diepe tekst ook.
Kom ik er vandaag achter dat hij gewoon Geisterfahrer heette, spookrijder dus. En hoe onbereikbaar al die jaren die muziek ook geleken heeft, hij is gewoon bij Amazon.de te krijgen.
Het is toch wat… En ik had verwacht dat het pijnlijker zou zijn, maar om het met de woorden van Geisterfahrer te zeggen: Est tut nicht mehr weh…

Staren

Nee, ik wist het even niet vanochtend, waar zou ik nou over schrijven, allemaal te dunne onderwerpjes, dingetjes, niets groots, niets om nou eens een stukje over te schrijven. Dus zoek je door, zet je koffie en haalt iets te knabbelen. Ziet de boterhamzakjes van het vorige huis, denkt dat je misschien wel een stukje kunt schrijven over… maar nee, dat is het ook niet.
En dan uit onverwachte hoek komt de redding! De kerk, die goeie oude kerk waar ik al zo lang niets meer mee te maken heb! En met de katholieke zelfs helemaal niets. Moejeshore!

De katholieke kerk erkent buitenaards leven! Einfach so!  Net zo makkelijk. Ik verdenk ze van imperialisme en waarschijnlijk worden er binnen kort hele andere ruimtemissies op stapel gezet. Waarbij ondertussen ook gelet wordt op rondvliegende theepotten.

Maar het mooiste is de vertaling van de uitspraak van Jose Gabriel Funes:

„Ook op aarde zijn er diverse levensvormen. Hoe kunnen we uitsluiten dat leven zich elders heeft ontwikkeld”

Ontwikkeld? Heeft hij dat echt gezegd? Mijn theewater zegt van niet: In een Engelse vertaling zegt hij:

‘Just as there are a plethora of creatures on Earth, there could be others, equally intelligent, created by God,’

Toegegeven, hier zegt hij het wel met minder mooie aanhalingstekens.

Ah, Reuters heeft weer een die meer lijkt op de Nederlandse:

“How can we exclude that life has developed elsewhere,”

Maar weer andere aanhalingstekens. Ik vrees dat er niets anders op zit dan een exemplaar van L’Osservatore Romano te pakken zien te krijgen (en een taal te leren).

Muziekjes

Er zijn mensen die beweren dat het verboden zou moeten worden om bestaande muziekjes te gebruiken voor andere doeleinden, zoals reclamemuziek.
Niemand kan Vivaldi horen zonder trek in bier te krijgen, niemand kan Chris Montez horen zonder aan dubbeldrank te denken.
En nu hoorde ik weer ergens Tsjaikovski en kon ik mij niet onttrekken aan de ringtone dancer.

Wegzakken

Drie jaar geleden begon een reeks stukjes met infinitieven als titels. Een best wel nare diagnose die mijn¹ leven op een ander spoor zette. Die vrijdag de dertiende mei was de meest imposante gebeurtenis in die tijd en ik had dan ook verwacht dat dat gevoel niet zo aan slijtage onderhevig zou zijn. Dat is het dus wel, want ik heb gewoon (zonder dat er een belletje ging rinkelen) een zakelijke afspraak gemaakt voor vanavond.
U vroeg of ik daar mee bezig was en wat het met me deed, waarop ik naar alle eerlijkheid kon zeggen dat ik er geen moment aan gedacht had. Prompt zit ik een dag later ergens met uitzicht op een bloeiende kastanje en weer in de taxi naar het ziekenhuis:

– Ik geloof dat ik straks nooit meer een bloeiende kastanje kan zien zonder aan deze tijd te moeten denken
– Oh doe dat alsjeblieft niet

En met die woorden zat het gevoel definitief vastgespijkerd.

Maar goed, ik ging dus een stukje schrijven over mijn tekenplek en dat die aan het wegzakken is. Hoera!

^{1 om nog maar te zwijgen over het leven van A.}

Veelste lekker weer

Om niet in de zon te mogen! Je gaat er bijna saxofoon van spelen!

Lekker, zelfs uit de fles!

Met widget, wot ever det mee bie. En waar het nou precies voor moge zijn. Het is een plestik kegeltje dat drijft in de fles. Je moet hem heel snel open maken, maar misschien is dat alleen commercieel. Proost in ieder geval!

It teeks two beebie

Hoe het ook weer zat? Nou ik had een teek losgetrokken, omdat ik als stadjer eerder dacht aan een groeiseltje dat ik wel even los zou trekken. Niks spectaculairs zou je zeggen, maar er kwam wel een klein plekje. Ach, moet kunnen, bovendien was het niet een specifiek tekenplekje (had ik inmiddels geresearcht). Dat plekje groeide, hm, moet dat wel kunnen? Dus naar de huisarts. Die was het met me eens, dat niet specifieke aspect: aankijken. En nu is de plek best wel knoeper geworden in korte tijd. En nu mag ik aan de pillies. Hoera! Gelukkig staat het aanbod van MdP nog…

Mickey Mouse Bank

De kans op een fout bij het herstellen van een fout is groter dan de kans op de oorspronkelijke fout¹. Dat belooft niet veel goeds voor de financiering van ons nieuwe dak.
Een opsomming:

1. De telefonisch gemaakte afspraak had de verkeerde lokatie opgegeven voor de werknemer met wie we een gesprek zouden hebben
2. De eerste offerte bevatte een aantal onjuistheden, waaronder een fout (te hoog) rentepercentage
3. De tweede offerte bevat slechts een correctie (namelijk het rentepercentage), maar de consequenties van die verandering zijn niet doorgevoerd in andere bedragen, bovendien zijn de overige afwijkingen niet gecorrigeerd

Nu wordt ik straks teruggebeld…

^{1 vast wel een intelligent iemand die dat gezegd heeft, anders is hij van mij, dat zou ook kunnen.}

A cesspit cleaner me!

Keukenuitbouwtje, u weet wel zo van achter aan het huis, met daarin de keuken dus. Regenpijp en keukenafvoer, putje buiten en dan naar het riool. Goed systeem, heel goed systeem, voor gemiddeld drie jaar. Want ik moest gisteren even aan de slag met emmer, schop en later speciaal vervaardigde hulpmiddelen van oud keukengereedschap om de in totaal drie emmers bezinksel te delven. Heel manly, dat wel.
Maar wat doe je met die drie emmes bezinksel?

Nouja zeg, niet te geloven

Poeseke had gekotst (heel normaal voor een poes, zelfs al is het een prinsesje) en at niet of nauwelijks. En toen opeens at ze niet meer, en als poesen niet eten dan gaan ze dood, heel snel (drie dagen niet eten en het is bekeken, echt waar).

Dus wij naar dierarts: bleek ze een knots van een snee in haar tong te hebben! Aan een blikje gelikt of zo (buiten, want wij laten geen blikjes slingeren). Anti-B en pijnstiller en ze eet weer als bootwerker. Poehee, nu nog kijken of ik kan slapen van de aanblik. De plaatsvervangende pijn kwam veel later, dus het huiveren moet nog komen, brrrrrrr…