Maar dan zonder Nina

Een vriend van mij merkte een keer op dat de LP Nina Hagen Band erg goed was, alleen jammer dat Nina Hagen er zelf op staat.
Ik vond gisteren als nog het snarengeleiderdingetje terug (hoera). Dus nu kunnen er weer zes snaren op die gitaar en dat maakte het mogelijk om eindelijk de zgn Nashville tuning uit te proberen.
Als je dan zo even zit te spelen ontdek je dat op heel veel liedjes gebruik gemaakt wordt van een dergelijke stemming, de Smiths hebben bijvoorbeeld op een aantal nummers een hoog licht getinkel: Nashville tuning.
Het deed me ook aan iets anders denken, van Nina Hagen en dan kan ik het weer niet laten he?

Niet goed voor mijn stem? Ik kan al weer fluisteren, maakt u zich geen zorgen.
Voor de kenners, in het midden duikt Marianne Faithful op…

Ik ben geen goede kwijtzijnder

Ik ben geen goede kwijtzijnder

Ik ben een pieletje kwijt
Zo kan ik dat het beste noemen
Ik was het kwijt
En vond het weer
Het lag op een foute plek, vandaar
Eigenlijk wel logisch ook
Ik haalde het er weg
Want, het hoort niet daar

Nu ben ik een pieletje kwijt
Het ligt niet meer
waar het niet hoorde
Dat is goed,
Maar waar  het nu is?
Op een goed, onbekende plek

Het was een pieletje
Een snarenlangsleidpieletje
Zodat al jaren vijf
Het maximum is voor hem
Aan snaren

Bundelbulkstukje met inhoud

We beginnen vandaag talig en eindigen talig. Om te beginnen een onderkop uit het NRC van zaterdag:

De kop van de week

Als je hem drie keer leest gaat het je duizelen.

Boomverzorgers

yak had gisteren een heuse boomverzorger op bezoek. Hij gaat de Japansche kersch verzorgen, met pleisters en naar ik vrees ook een zaag. En kluug dat hij is! Hij gaat ‘m helemaal mooi houden en toch verminderen, goed he? Maar eerst moet hij nog even bloeien (de boom).

Liedje

Mijn studiotje afgeslankte vorm doet het prima en om dat te demonstreren heb ik op mijn vrije maandag even wat zitten knutsen:

The long way home

We nemen allemaal wel eens een omweg, maar deze leek me wat overdreven.

Talige uitsmijter voor Ton

Bij strijklicht zie je kreukels beter.

Opruimkriebels, lente?

Oeh, ik heb mijn studio opgeruimd. Synthesizer in koffer gedaan (want niet meer zo in gebruik) meer vloeroppervlak en een rustiger totaalbeeld. Kortom, alajoepiejoepijee. En het is maar goed ook, want waar de grote studio’s dicht gaan, is er behoefte aan kleintjes!

Ze zijn weg!!!

De steigers, ze zijn weg, allemaal, helemaal. De straat is weer normaal. Hoezee! (of juich ik nu te vroeg…)

Opschenkkoffie

Ik weet niet of ik het al verteld had, maar dan maak ik voor deze gelegenheid wel een doublure: ik maak weer opschenkkoffie en hij is lekker! Oh, ik geloof dat mijn “methoden van koffiemaken” nu op zes zit, and counting.
Bakkie?

Babysnot

Ik heb een ernstig geval van babysnot. Dat komt zo: babynichtje, verkouden, mijn zakdoek, haar neus, mijn zakdoek, mijn neus, merkouwdem, babysnot. En het houdt maar niet op. Och, och, och. Wat een snot.
Is er een moeder in de zaal die daar raad mee weet?

Ik was weer briljant vannacht

Na het voorlezen van een Toon Tellegen voor het slapen gaan was ik in een nogal poëtische stemming en ik was moe, een gevaarlijke combinatie.
Het geluk wil dat er dan geen pen en papier bij de hand is, dat is geprobeerd maar bij nalezing in de ochtend blijkt er van de magie niet veel over te zijn.
Vannacht had ik de essentie van het schrijven ontdekt en verwoordt in één briljante zin. En in die zin waren zelfs de beperkingen en onmogelijkheden die het proces van schrijven met zich mee draagt vervat evenals de schoonheid en de ontroering.
U realiseert zich dat ik een fijnen nacht gehad heb, gepareerd aan de wijsheid om het niet te onthouden en zeker niet op te schrijven.
Ik mis het nu al, lekker!

De eenmalige zondag extra!

Maakt u hier eens een fraai onderschrift bij?

T begint de dag

T woont bij ons op het binnentuinenachterkantenstelding¹. Het is een boef en eet regelmatig het bakje van Nelson leeg. Maar hij is ook ontzettend schattig en we doen wel eens een spelletje, ‘jij jaagt mij de tuin uit en ik doe dan of ik bang voor je ben²‘, en soms steek ik mijn tong uit, of mijn middelvinger op. Dat is meer in reactie op zijn stoute blik waar moeilijk een sterk antwoord op te vinden is.
Vanochtend attendeerde ik U op het bovenstaande aanzicht, waarop U zei:

Goh, die zit lekker de dag te beginnen

En dat ga ik nu ook doen. Broodje in de oven, koffie op het vuur en krantje op schoot. Wat wilt nog meer?

^{1 de achtertuinen van ons blok vormen samen een afgesloten geheel van poesenparadijs, maar dat is zo lastig in één woord te vangen zie?
2 om u voor te zijn, we wisselen regelmatig van rol…}