Inaugurele rede

Bij het invullen van het schadeformulier dacht ik nog, dit
komt niet goed, maar toen ik langs de supermarkt liep kreeg
ik er weer vertrouwen in. Een degelijke winkelpui was weer
een nieuwe uitdaging voor deze enthousiaste man, die een
glas/beton constructie niet links kan laten liggen.
Ik vroeg aan de dame achter de kassa of ze ook
groenterolletjes hadden. De rij achter mij groeide gestaag.
En met een tevreden blik op de kassa en een brede glimlach
op mijn lippen, besloot ik het pand maar te verlaten. Helaas
ben ik nooit te weten gekomen of de groenterolletjes er
waren of niet, maar dat mocht mijn enthousiasme niet de kop
in drukken. Ik was op dreef en dat deed het schadeformulier
én de groenterolletjes vergeten.
Een aanlokkelijke zijstraat bood zich aan. Licht dat uit een
deur halverwege de steeg een rechtoek maakte op de
overstaande muur lonkte naar me. Ik mocht dit niet aan mij
voorbij laten gaan. Met de aanblik van de kassa nog vers op
het netvlies trok ik de stoute schoenen aan en ging naar
binnen.

En zo sta ik hier dan nu, voor u, op dit podium en houd mijn
inaugurele rede. Al was het alleen al omdat het zo’n mooi
woord is. Tot slot wil ik nog opmerken dat ik bij deze, al
mijn functies neerleg en dus aftreed, hoe kort ook na mijn
aanstelling. Mijn moeder zei altijd: stop op je hoogtepunt,
al heb ik nooit helemaal begrepen waar ze het over had.

Ik dank u voor uw aandacht.

Deken

Tijd voor een kleine verandering, van tapijt naar deken 😉

Het

Merel en Dr. Aap zijn uit de lucht, Aap zelfs heel letterlijk. Merel noemt het ‘Het’, Aap is niet meer online. Speculaties alom, maar geen antwoord. Elke dag even kijken, maar dat helpt niet. Wachten dus maar en sterkte wensen…

Helaas

Te dun gesmeerd, de lange muur is niet goed gedekt en moet dus over. Jammer, want ik kon wel een meevallertje gebruiken. Goed, les weer geleerd, vandaag dus én het plafond én de muur. De andere muur is overigens wel goed gegaan, maar daar had ik wat dikker gerold.

Merkoudem

Ik ben verkouden en ik heb daar zo’n vreselijke hekel aan. Neus schraal, niezen, kuchen en niet lekker kunnen ademen. Gretver!
Maar goed, de stand met de verbouwing: Alle kasten staan. De muren zijn ge-sausd en het lijkt (bij kunstlicht) gedekt. Morgen het plaffond. Volgende week het werkblad en hopenlijk de kastdeurtjes.

Brrrrr…

Soms heb je zo’n avond dat je denkt: “Goh, wat had dat anders kunnen lopen.” Een soort van: Je bent bij iemand om te eten, en het zou goed moeten zijn, het is een gerecht dat je graag lust, maar dat er een ingredient is dat er eigenlijk niet in had gemoeten.
Alleen was dat ingredient in dit geval een persoon, sterker nog eigenlijk twee, maar één was de ergste.
Nee in word niet concreter, maar het is wel vervelend. Morgen eens kijken wat er aan te doen is, om herhaling te voorkomen…

Aanboden

En als ze op dreef is, komt de een na de ander eruit…

Opjensen

EDIT: Prachtig nieuw woord, van een prachtig mens, in een moeilijke situatie…

Update (2)

Alle kasten zijn opgericht…

Update

Nog één kast te gaan…