Kerstnieuws update 2!

Zie ook eerder bericht hieronder! (deze update is overigens, op veler verzoek ondertiteld)

Kerstnieuws 1

Hiep hoera (nouja, maar toch hoera)

Even denken, laat ik zeggen dat ik na een bezoekje aan I. weer helemaal opgeknapt ben, dat kan I., I. is fijn. Bovendien kreeg ik een SMS-je van Boris dat hij momenteel lastig gevallen wordt door ene S. met hele rare berichtjes over romantisch op de woelige baren varen. Of ik voorzichtig wilde laten doorschemeren dat hij dat toch wat minder op prijs stelt, zeker omdat zijn maats hem daarom een beetje uitlachen. Ik weet niet goed hoe ik dat zou moeten doen, maar ik zal er eens over nadenken.
Ondertussen is de twijfel weer manifest, want het wegdoen van Boris was toch wel een grote stap. En ik denk dat ik tussen de regels door in Boris’ SMSjes ook iets van heimwee lees. Achjee, het is toch wat, in huize Krak!

Maar even wat anders

Vandaag ben ik anders
Korzelig, omdat het woord bestaat
Dat mensen niet zijn hoe handig voor ze is
En ik even niet wil en belasting ook (poeh)

Vandaag moet ik me toch!
Maar nauwelijks zin
Eigenlijk tegen
Maar veroorloven mag even niet

Ga ik slepen of rustig
Of valt het wel mee
Als ik eenmaal opgang
en zo

Naar de koffie
…
…
…

Na de koffie
(lekker hoor)
Dat brengt wel rust
En inzicht (erregens) ook

‘T heeft dus met kerstfeest
hoegenaamd niks te maken
Het is alleen dat ik even niet
Zo sporen wil, doen, gaan

En goed doen
Want wie goed ontmoet
Die plukt een roos
Voor op z’n hoed (bla bla bla)

Effe niet héé
Pleur nou op
Ik stamp, ik sla
Ik sla en schop (maar dan overdrachtelijk)

Soms heb je niet veel nodig
Dan gaat het zomaar fout
En ik brul de eerste regel
Van ik ben lekker stout (een keer of wat, heel hard)

Passie en Adriaan

Boris kan SMS-en uit GB, ik hoop dat hij genoeg beltegoed heeft, want het zal wel duur zijn. Poeseke doet het nog steeds niet op de bak en ik begin wel een beetje Borisarmoede te krijgen, maar misschien is dat een fase en bovendien SMSt hij me dat hij het prima naar zijn zin heeft met zijn maats.

Maar daar ging het stukje niet over, het ging over ‘vonken’, ‘stuiteren’, ‘enthousiasme’ enzo. En dat dat belangrijk is en dat je dat niet kwijt moet raken want dat maakt het leven zo leuk. Maar toen kreeg ik dat SMS-je en ik ben nu even kwijt wat ik precies wilde schrijven, misschien komt hier nog wel een update op. Ik ga even mijn neus snuiten.

Kattenbakloos

Hela, zoals het er nu uitziet kan ik mijn kattenbakken wegdoen. Poeseke heeft hier nu al dagen het rijk alleen en gaat nogsteeds niet op de bak. Ik laat ze nog wel even staan hoor, al was het alleen al omdat de muur erachter wat smoezelig is. Maar echt nodig zijn ze niet meer.
Kreeg nog twee keer een SMS waarvan de laatste aangaf dat hij even niet kon SMSen omdat hij de zee op ging en hij niet wist of zijn prepaykaart in GB werkte, maar dat het goed met hem ging en ik me geen zorgen hoefde te maken. Ik kan u wel zeggen trouwens dat de taal van Kapitein Haddock flink gekuist is hoor, de taal van Boris kan ik hier echt niet afdrukken. Ik twijfel ondertussen weer of dit wel een goed idee was, maar goed, beslissing is beslissing, toch?

Gibberish

Niet heel lang geleden zat ik in de bioscoop en zag daar een niet onaardige film. Tot zover wat de Engelssprekende wereld ‘uneventful’ zou noemen dus. Maar er zaten commercials voor en hoewel ik probeer bij te blijven door af en toe bij DAVID te kijken waren ze weer indrukwekkend.

Twee volledig onbegrijpelijke commercials voor iets, wat weet ik nog steeds niet, waarna ik naast me zei dat ik tot op heden geen last van epilepsie had gehad maar dat dit wel de ultieme test was.

Trailer na trailer van remake na remake. Maar helaas geen Sony Bravia, want die had ik wel op het grote scherm willen zien (hoewel de projectie waardeloos was).

Tot slot was er een reclame voor ABN/AMRO waarin ze de volkomen nonsense zin in beeld brachten:

Team ABN AMRO in the VOLVO Ocean race.

Waarop ik hardop moest lachen in de stilte van de bioscoop. Dus, eh, verder moest er niemand lachen, dus. Gelukkig begreep de gene met wie ik daar was me wel, u toch ook?

Boris heeft nog twee keer ge-SMSt maar dat was te privé, sorry.

Hoewel ik me in moet houden zal ik niet melden dat op de site nog staat dat delta lloyd ook nog official partner is en ook zal ik niet vallen over de bullshit sloagan:”Making more possible”.

De eerste dag zonder Boris

Het is stil, laat ik dat als eerste benadrukken. Ik vroeg nog aan ‘m wat ie ging doen, hij zij dat hij eerst eens de havens op ging zoeken, dat was toch naar het westen? (Ja Boris, steeds naar het westen).
Of ik niet twijfel? Ja, fulltime, twijfelen is zo intensief, maar oh zo leuk. Ik denk wel eens, als ik niet meer twijfel dan houd ik er mee op of ben ik er mee opgehouden. Nee het is wel even goed zo.

En opeens een SMS-je:

Ahoy, ja, gaat goed hier. Veel vis ook vooral. Op zoek naar schip maar zie nog niks met zeilen.

Ik heb wel even iets aan de spelling gedaan en wat grove taal eruitgehaald, want als hij eenmaal met zijn zeemansding bezig is dan komt dat meteen mee, doe je niks aan. Het lijkt dus wel goed te gaan en hier gaat het ook wel. Poeseke vroeg net wel of hij echt nooit meer terug kwam, waarop ik antwoordde dat ik het niet wist he?

Och en weer zo’n goeie commercial bij DAVID.

Geniet nog een dag van Boris, hij gaat weg!

Het nadeel van designkatten is dat ze, net als ieder ander designding gaan vervelen. U heeft nu heel lang naar ‘m kunnen kijken en ik vind het eigenlijk wel genoeg geweest. Klaagt u niet, u heeft uw kans gehad. Ga niet zeggen dat het niet zo is. Vanavond gaat ie weg, vette pech!

Verder gaat alles goed hier hoor, we zijn de beste maatjes maar Boris is het met me eens, het is genoeg geweest. Hij zei zelf in zijn zeemanstaal dat hij zich:”niet voor kan stellen dat u inmiddels ook niet van hem kotst.” Het is dat hij er achteraan zei:”Kwoot me on that!”, anders had ik het hier niet vermeld, maar dat begrijpt u.

De ‘kerstkaart’ is trouwens ‘klaar’, maar ik laat hem niet niet zien voordat ik ze ook op de post heb gedaan en hij moet eerst nog geproduceertd¹ worden en dat start ik vandaag. Zulke dingen moeten eerst een nachtje liggen. Een dag van grote stappen dus en u weet het, dan ben je snel thuis.

EDIT: Zoals u ziet is Boris inmiddels weg, sorry had u maar eerder moeten zijn.

1 Foei

Sometimes, all I need is the air that I breathe…

Het stukje was klaar. Boris had me weer lopen wekken (de engerd) en ik had het ‘hele stukje’ al uitgedacht. Ik hoefde alleen het volgende in te typen:

I’ll just say one word: kerstkaart.

Als een grappige referentie naar de vervreemdende opmerking in The Graduate:

I’ll just say one word: plastics.

Voor vandaag zou het even omineus worden want de kerstkaart moet nog gemaakt worden en ik had bedacht dat ik dat vandaag ging doen, dat zou in het ‘kort maar krachtig’ stukje voor mijn gevoel helemaal overgebracht worden, fijn, klaar, hoera!

Maar…

In mijn boven w.c. begon in de loop van vorige week in toenemende mate uit te blinken in onwelriekendheid. Natuurlijk is dat vervelend want waar komt het door?

1. Maak ik ‘m niet goed schoon?
2. Ben ik biologisch gezien zo vies dat het niet schoon te houden is?
3. Is er iets mis met de middelen die ik gebruik óm e.e.a. schoon te maken.

Het antwoord is dan weer dat je het niet weet. Maar vanochtend waren hekken van de dam, schapen in drommen d’r overheen en getuigde de lucht aldaar van een dusdanige walgness dat ik niet anders kon dan concluderen dat er iets anders aan de hand moest zijn. En het was. Oja.

Het fonteintje (raar woord overigens) in mijn w.c. wordt niet gebruikt. Als de mensch na het gebruik van het toilet de handen wascht dan doet hij of zij dat in de keuken. Dat heeft twee voordelen:

1. Je weet meteen wie het niet doet
2. Het kraantje lekt en gaat na gebruik eindeloos druppen.

De tweede reden is die waarom daar een tijdje geleden de handoek is weggehaald een bakje met gedroogde roosjes in is gezet en (recenter) er een stapel Onze Taal op is komen te liggen. Het is nu voor iedereen duidelijk:

Dit fonteintje wordt niet gebruikt.

Mensen pikken dat zo goed op, dat eens in de zoveel tijd de siphon opdroogt en in de loop van een week de lucht in het boven w.c. niet te harden raakt. Alleen duurt het ongeveer een week tot ik het me herinner. Dat was dus vandaag.

Blij en gelukkig met mijn frisse cee-tje ga ik vandaag dus aan de kerstkaart werken (die al jaren geen kerstkaart maar een nieuwjaarsgroet is, want hadden/hebben niet zoveel met kerst) met als troost dat ik dít jaar wél weet wat het gaat worden…