Ik had wel dood kunnen zijn

Zwanen kunnen je arm breken. Of dat zo is, speelt een ondergeschikte rol. Waar het om draait is dat iedereen het weet. Dat weet iedereen. Hoe vaak ik als kind niet gehoord en gezegd heb: ik had wel dood/blind kunnen zijn. Dat terwijl noch ik, noch anderen ooit in de buurt van blind of dood geweest zijn in die gevallen.

Anders was het (al wel best wel een tijdje voor ik weer ging loggen) toen ik met mijn modulaire synthesizerspul aan het spelen was en ineens de stroom eraf ging. Best wel een, hoe zeg je dat, afknapper. Dus ik naar beneden en de aardlek weer aan. Ik kom boven, schakel synthesizerspul aan, knal (niks geen knal, maar de stroom ging er weer vanaf, het is emotioneel wel een knal, maar niet hoorbaar). Dus werpen we een blik en jahoor, ik ben zo onnozel om een stekkerdoos in de valzone van mijn rekje te zetten. Mijn MS-20 deed helaas het niet meer. Ik heb ‘m laatstelijk opengeschroefd om te kijken of daar nog makkelijk iets aan te doen was: er is niet makkelijk iets aan te doen. Maar ik leef nog¹, en dat vieren we elke dag.