Hij doet het nog

“Gaat het mijnheer, moet ik u overeid helpen?” Nou nee, ik wou eerst even zitten en mijn, hoe noem je dat, mijn status peilen. Knal, grote knal, arm zeer, wat is er precies gebeurd. Oh, mijn camera. Ik had namelijk in mijn rechterhand mijn camera, met polsbandje aan eh, nouja pols. Die kun je dan wel loslaten, maar dan bungelt hij aan pols en slaat natuurlijk in je gezicht met medeneming van oog of erger. Dus ik was op links gevallen. Klopt, linker arm auw, flink auw.

Ik vroeg of de jongen die mij te hulp schoot een terras had en of hij mij kon voorzien van een kopje thee en een zitplaats om bij te komen. En zo kwam het dat we daar zaten (binnen, want toch fijner). Doet camera het nog, klik, ja, camera doet het nog. Doet arm het nog? Bepaalde dingen wel, maar bij andere dingen doet het zeer en zeggen de spieren in mijn bovenarm “bloeblelboelelebloeb”, oeps.