Een moeilijk geval

Ik ben doorgaans redelijk matig in de inname van geestverruimende (en -vernauwende) middelen. Ik drink graag een fijne bier en het leven is te kort voor pils. Ik las van de week dat het eerst gedefinieerde niveau van een ‘drinker’ begint bij drie glazen per dag¹, ik kan me daar weinig bij voorstellen, maar dat ben ik dan he?

Nee ik dwaal af, wat ik wou zeggen dat ik me geen illusies maak over mijn vermogen tot vliegen (dientengevolge de referentie aan mijn matige inname). Toch maak ik de afgelopen jaren nog wel eens een duik/smak. Ik som even op: 2012 Morlaix, 2013 Antwerpen, 2014 Amersfoort en u begrijpt het er is er eentje bij gekomen:

2015 Den Haag. We zouden naar Rothko, maar Rothko druk tot buiten en ik ben niet zo goed met rijen. Dus wij naar zee en dan maar dinsdagochtend of zo naar het museum terug. Leuk gewandeld, mooi weer (vrijdag 13 februari). Komen van het binnenhof, Plein op en helaas hier Plein af. Het lijkt alsof daar een heel duidelijke rand is, maar er is daar een terras en ik zag het afstapje niet. Geprobeerd mijn benen onder mij te rennen² en toen toch een soort van flinke boem. Het deed wel zeer, maar ik begon me zorgen te maken toen ik mensen zag komen toelopen³