yak en het frituurvet mysterie

Op een dat lag het er. Hoe het er kwam weten we niet, maar waarschijnlijk heeft iemand gedacht dat vogeltjes oud frituurvet wel lekker zouden vinden en heeft de harde klont uit de pan geschept en op een struik gegooid naast onze berging.
Ik voel me best af en toe geroepen iets aan de netheid van de buurt te doen, maar om iemands frituurvetklomp weg te halen, dat trek ik niet.
Het lag er een week, het lag er twee weken, maar plotseling werd mijn verbazing dan toch geschetst door een krimpende hoeveelheid frietenvet. Iets waarvoor de sneeuw dus wel goed is. Vogeltjes denken “Nah, sneeuw, geen sin om te groafen, hee daar lich een klomp vet, jonges, nassen!”.
Helaas is deze smulpartij opgehouden toen de sneeuw weg was, maar ik denk dat het gevogelte zeker al een liter vet naar binnen heeft gewerkt.
Zag gisteren een koolmees zitten op een hekje, glitterbroek aan, bakkebaarden, zonnebril op, die een niet slechte, nadaagse uitvoering van “that’s alright momma” ten beste gaf. “Ah-ha-ha, thank you very much!”

P.S. Nieuwste naam van Boris: Ace Borretti, “What a guy”.