KrakLog

Wachton (2)

Ik heb al eens geschreven over mijn moeite met wachten. Wachten is voor mij geen passieve toestand, maar actief bezig zijn om de wachttijd te overleven.
Heb er geen van het wachten op treinen of bussen, dat gaat me heel goed af. Ik heb geen last van wachten bij dokter of tandarts.
Waar ik niet tegen kan is dus wachten op visite en wachten op mensen die ‘iets moeten doen voordat ik verder kan’. Vaak zijn dat kleinigheden. Een knopje omzetten, een regeltje intoetsen of alleen maar ‘ja’ zeggen.

Ik was een vroege gebruiker van ISDN, en dan bedoel ik dus ook vroeg. Om een indruk te geven: ik heb (had, maar lang verhaal) een voorweredlijk NT1 kastje dat niet in enige handleiding voorkomt voor het installeren van ADSL.

Helaas weet ik niet meer precies wanneer het was, dus echt indruk maken is er weer niet bij.
In de tijd dat bij mij ISDN werd geïnstalleerd was de procedure nog ingewikkeld. Er kwam een monteur langs, die sloot de NT1 aan en moest dan opdracht geven aan de centrale om de lijn om te zetten.

Het eerste probleem was dat de telefoon niet ‘binnen kwam’ op de plek waar ik dacht ISDN te gaan gebruiken. Mijn werkkamer is bedoeld als ‘slaapkamer ouders’ en hoewel daar een werkende telefoonaansluiting zat, was dat niet het binnenkomstpunt. Met enige social engineering is het me gelukt de vriendelijke PTT man (zo lang geleden is het) de NT1 aan te sluiten op mijn werkkamer. Daartoe werd de aansluiting in de woonkamer zorgvuldig verzegeld (mocht ik dus niet aankomen).
De eerste hindernis was genomen, nu moest echter de lijn omgezet worden. Ik geloof dat er één terminal was waarop dat kon en daar was een wachtrij voor.
Monteur kopje koffie? Ja graag. Verhalen over VI die bij hem niet optijd bezorgd werd en blijkbaar werd gelezen door collega van de post. Nog een kopje koffie. Probleem, lijn werkte niet. Monteur had inmiddels een uur zitten wachten bij mij thuis.
Het plan was nu dat hij in de centrale ging kijken. Na een uurtje was hij terug. “Nee in de centrale is niets mis”, bleek de monteur bij het verzegelen van mijn huiskameraansluiting twee draadjes verwisseld had.

Om een lang verhaal korter te maken. Ik kreeg ISDN en gelukkig beviel het, op enkele storingen na, goed en ik had kunnen oefenen met wachten, totaal iets van 2 1/2 uur…