De stervende taal
Irene schreef gisteren over Esperanto. Ik ben nooit een Esperantist geworden, hoogstends een aspirant Esperantist, al was het alleen al omdat het zo’n mooie combinatie is. Nee, ik ben wel een tijdje bezig geweest om mij Esperanto eigen te maken, maar hoe eenvougdig de taal ook leert, hij vergeet ook makkelijk.
En toch voel ik me een beetje schuldig, Esperanto is namelijk stervende. Ik weet niet of het snel gaat maar het kwijnt. Mijn Esperantoëpisode was lang voor het fenomeen weblog, als er toen al wel weblogs waren geweest, was ik misschien wel een Esperanto weblog begonnen. Prompt ging ik op zoek naar Esperanto weblogs, maar hoe harder ik zocht, hoe minder ik er vond. Wel overleden weblogs, maar geen levende.
Nee, ik heb nu niet echt meer behoefte om mijn Esperanto op te pikken, noch om er een weblog mee te starten, maar als compensatie daarvoor voel ik me wel een beetje schuldig naar de Esperantogedachte.
Om hiervoor te compenseren heb ik:
- Dit stukje geschreven
- Deze link ingevoegd zodat u laagdrempelig en kort kennis kunt maken met Esperanto
Multaj legi plezuro!
- henriette zei: Kay, weet ik nog van de cursus van W van G. Ze is erg bevlogen!
- mankso zei: Pardon omdat mijn nederlands niet so goed is - ik heb uw taal alleen maar enkele maanden gestudeert, en dat was 50 jaren geleden! "Multaj legi plezuro" betekent eenvoudig niets, maar u kunt wel zeggen: Multan plezuron dum la legado! Multplezuran legadon! Multan legplezuron al vi! Multe da legplezuro mi deziras al vi! Deze link is ook goed: http://www.esperanto.se/dok/pragman_nl.html Stervende taal?! Hoe kan dat zijn? Weet u niets van de dagelike Esperanto- programma's van Radio Polonia, Radio China International en ook 3x in de week van Radio Vaticana?