Ruimterennen

Ik ben halverwege blijven steken, ik weet eerlijk gezegd niet meer waarom, maar halverwege was het even op. Ik heb het over 2001 a space odyssey. We bevinden ons in een ruimte vaartuig dat opweg is naar een verre planeet (weet even niet meer welke) en daar is een van de astronauten aan het joggen. Dat sprak me wel aan, joggen in de ruimte. Ruimtejoggen zal ik maar zeggen. Hierboven is een plaatje te zien van een van zijn rondjes.

In de ruimte is geen zwaartekracht, dat wil zeggen, geen zwaartekracht van enige betekenis. Om toch iets als zwaarte te ervaren (dat vinden mensen fijn en het helpt bij het joggen) kun je een ruimte rondjes laten draaien, zodat het ‘zweefmoleneffect’ of ‘stijlewandeffect’ je een quasi-zwaartekracht oplevert.

Toen ik in bed lag begon ik te hoofd-natuurkundenen. De straal van het hamsterwiel is ca. 10 meter.

De zwaartekracht op aarde is:
F=mg (1)

De zwierkracht in het hamsterrad
F=mV2/r (2)


Gelijkstellen (1) en (2) want gelijke kracht gewenst:


mg=mV2/r

Levert:

g=V2/r


Bij een draaiende beweging is de snelheid: de omtrek maal de frequentie:

V=2*pi*f*r

Stellen we 2*pi*f=ω

dan geldt:

g=ω2r

en op aarde is g ca. 10m/s2

zodat ω gelijk moet zijn aan 1 om een quasi-g van 10 te hebben.

De snelheid waarmee je rond draait is dan ook 10m/s ofwel
36km/h

Wat gebeurt er nu als je gaat hardlopen? Je snelheid verandert en dus ook de kracht die op je voeten wordt uitgeoefend. Afhankelijk van of je met de draairichting mee of er tegenin rent wordt je respectievelijk zwaarder of lichter. Da’s nog es snel afvallen.

Hm dit wordt een lang verhaal. Laat ik het in tweeën knippen. Ik geef u alvast wel het plaatje voor het vervolg. Dan kunt u even nadenken over wat er komt en het misschien ook vast zelf uitrekenen…