Improliedje

Dit liedje ontstond vanochtend vroeg (n.a.v. een nietmachine overigens). Het is een boogie woogie met samba-achtige breaks, heel experimenteel en met een uitdagend metrum… Nu moet ik het nog uit mijn hoofd zien te krijgen 😉

Mijn korte loopbaan als administratief medewerker…

ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
zo’n mooie nietmachien had ik nog nooit gezien
ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
met die nietmachien was ik zo in mijn nopjes
‘k had ook een typemachien met mooie rode knopjes

ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
zo’n mooie nietmachien had ik nog nooit gezien
ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
ik vroeg me af kent u dat type nietmachien misschien?

ik wist niet dat het ding
een automaatje was
de nietjes zaten in mijn oren
en ook in mijn jas

ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
zo’n mooie nietmachien had ik nog nooit gezien
ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
ik corrigeerde teksten met een flesje
en schilde appels met een lief klein mesje

ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
zo’n mooie nietmachien had ik nog nooit gezien
ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
en al na een week bleken de heren
alleen aan mij nog brieven te dicteren

en na een week of drie,
u gelooft het niet misschien
bij de directie op de knie,
met mijn mooie nietmachien

ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
zo’n mooie nietmachien had ik nog nooit gezien
ik had een nietmachien
ik had een nietmachien
Dat was het einde van mijn bliksem carriere
want zijn hand ging altoos naar mijn derrière