Ik zit er maar mooi mee

Afgelopen dinsdag (dus zes dagen geleden) ben ik begonnen met mijn zencurus. “Waarom heb je dat niet eerder verteld?”. U heeft gelijk, ik heb het niet eerder verteld omdat ik wilde kijken of ik er niet vreselijk op af zou knappen en het resultaat is vooralsnog dat ik er niet op afknap. Sterker nog, het resultaat is dusdanig positief dat ik er hier ook over wil schrijven. Vandaar dit postje.
Zoals u, zeer waarschijnlijk wel weet, bestaat Zen voor een groot deel uit ‘zitten’, de discipline van het zitten, dus ook thuis, blijkt me, naar ik gehoopt had, maar in de praktijk toch verrassend, goed te bevallen (kromzingehalte 0.93).
Ik weet niet waar het schip gaat stranden, het zou me niets verbaZen als dat voor wat betreft de georganiseerde zenbeoefening wel zou gebeuren, maar ik denk dat de persoonlijke zenpraktijk zich al wel een belangrijke plek heeft veroverd.

Ik houd u op de hoogte…