Ambrosia revived

Mijn eerste IBM compatibele PC was een 286 met een amber monochroom beeldscherm. Hij kreeg de naam Ambrosia.
Ambrosia is een Frankenstein PC geweest, tot twee jaar geleden. Al die tijd waren er onderdelen van een bestaande Ambrosia, die meegingen naar de nieuwe PC. Ambrosia heeft tot gisteren in drie kasten gezeten. Heeft de weg 286, 386, 486ds (texas), K6-2 afgelegd via vijf moederborden. Het geheugen is van 1Meg tot 128Meg gegroeid, waarvan lange tijd 24Meg geweldig was (De tijd van windows 95).
De harde schijven liepen op van 80MB, 120MB, 520MB, 4.3GB, 10GB, tot 30GB, in verschillende combinaties. Kreeg in ’94, want Linux, een CD-ROM geval dat SB compatible was. Daarna een Philips CD schrijver, later een PLEXTOR, en tot slot een A-Open (niet schrijver).
Twee jaar terug kwam de stap waar dingen meenemen niet meer werkte. Bijna alles was anders. Dwz, andere kast, ander moederbord, ander geheugen, andere videokaart. Kortom, er bleef een hele PC over: voor Mw. Krak.
In die tijd heeft Mw. Krak, Ambrosia haar PC gemaakt en met succes. Alleen vorige week overleed Ambrosia.
Vandaag kwam genoeg donormateriaal om Ambrosia weer tot leven te roepen. Nieuwe kast, processor en mobo. Ik heb geheugen uit mijn ‘nieuwe’ pc afgestaan om Ambrosia weer te laten onthouden. En ja, Ambrosia leeft!
Nu voel ik me schuldig dat ik de reanimatiestap twee jaar geleden niet heb gedaan. Dan had ik nog met hem gewerkt. In ieder geval racet Ambrosia mijn huidige PC weer voorbij met 50% meer power dan mijn blikje.
Het kan verkeren…