In den blijen bromeila

Deze gaat al heel lang mee, is meer dan eens volledig verdroogd en zielig geweest. Hij eet alle aarde op (of gooit ‘m op de grond, dat weet ik niet). Nu weer het gezonde stukje afgesplitst en nieuwe aarde gegeven. Och hij is zo blij. Gaan we weer eens zorgen dat hij gaat bloeien, want dat doet ie zo mooi! Goed voor zorgen dus. Hoe oud hij is? Volgens mij had A. ‘m al in Groningen, dus een jaartje of vijfendertig is hij wel.