KrakLog

Elke dag

Elke dag 1 stukje. Er zijn loggers die dat kunnnen. Ik benijd ze, ik ben een beetje mejoers. Voor het typen van een stukje moet ik rust in mijn kont hebben en rust in mijn kont is niet mijn natuurlijke staat. Ik loop van hot naar her, is het niet letterlijk dan wel in mijn hoofd. Hoe kan ik dan tot een stukje komen? Niet dus.
Vandaag is dat anders, iets anders. Vandaag moest ik vroeg op, ik hoef zelden vroeg op (al is dat geen goed teken, maar dat is ander verhaal), maar vandaag rijles om vroeg.
Ik heb twee uur auto gereden of het rijlesequivalent daarvan en ik ben nu wakker é en heb nog geen flauw idee wat ik vandaag ga doen. Ik kwam net thuis en dacht: een stukje. Waarover? Nou over één stukje per dag.
Want hoe reguleer je dat er maar één stukje per dag uitkomt en niet nul, of twee. Volgensmij zijn de beroemde loggers die één stukje per dag schrijven ons aan het bedotten. Volgens mij hebben ze een voorraadje van niet actuele stukjes die ze op nul-dagen activeren en dus op twee-dagen hebben geschreven, daarmee het ‘log-karakter’ te niet doend. Een log is live en niet vooruit geschreven. Al kan ik het ze niet kwalijk nemen.

Als je een log start weet je niet vantevoren hoe de mix van foto’s gebeurtenissen en verhaaltjes gaat uitvallen. Foto’s zijn makkelijk (mits op voorraad, hoewel dan ook niet echt log…) verhalen vragen om inspiratie (en rust in de kont) en gebeurtenissen moeten maar net gebeuren. Ik vind de foto’s leuker dan ik dacht. Ik maak vrij veel foto’s, zeker in vergelijking met de tijd van de de natte foto’s en omdat het er zoveel zijn doe ik er eigenlijk helemaal niets mee. Af laten drukken is ondoenlijk en zinloos, ophangen kan ook maar beperkt en wallpapers zijn bij mij zelden zichtbaar. Kortom KrakLog is een leuke uitlaat klep daarvoor. Eerst zag ik ze als vulling, nu merk ik dat ik weer meer plezier begin te krijgen in het maken van foto’s omdat ik weet dat ik ze hier kwijt kan.
Gebeurtenissen gebeuren af en toe en verhaaltjes komen als ze komen en blijven weg als ze weg blijven.

Als ik mijn logje van 7 dagen terug blader (en dat doe ik zo af en toe) dan ben ik redelijk tevreden en kan ik concluderen dat ik er voorlopig wel mee door zal gaan, loggen is leuk.

Ik wist het niet maar uiteindelijk is dit zo’n stukje geworden waar anderen zeggen: ,,Ik weet het niet, ik denk dat ik er maar eens mee op ga houden”, maar dan omgekeerd…

  • Eric zei: Ach, loggen moet je doen wanneer en zolang je d'r zin in hebt. *Iedere* logger die denkt dat 'ie (lang) gemist zal worden, lijdt aan zelfoverschatting...
  • Dimi zei: Je moet maar doen waar je zin in hebt. Met dat in het achterhoofd moet je loggen. Als het een dwangneurose wordt, dan heb je er ook niks aan.