Het tweede deel van de tocht

De spoorbrug, waar we op weg naar Midlaren over kwamen was in 2004 nog geschilderd. Niet onbelangrijk dus te melden dat er op dat moment ook een Douwe Egberts medewerker over de brug liep. Volgens ons ging hij zich van het leven beroven, maar zag hij daar van af omdat hij door twee noeste wandelaars acuut levenslust kreeg en bij een ander koffiebedrijf ging solliciteren.

De overnachting na de overnachting in Midlaren¹ was in Rolde. Rolde is bekend om het lelijkste columbarium van Europa. Dat wordt (zoals u ziet) ieder jaar met bloemen gevierd. Ook hebben ze vanzelfsprekend een van overheidswege verstrekt hunebed.

Dat is nog een heel gesleep geweest! Vanuit Rolde mochten we wandelen over de spoorlijn, maar dat is voor een volgende keer.

^{1 de overnachting in Midlaren2 was inclusief wirrelpoel. Het nadeel van een dergelijk bubbelgeval is dat je bij aanvang  van de eerste bubbels, het koude badwater van je voorgangers tegen de billen krijgt. Niet bij nadenken, niet bij nadenken, niet bij nadenken!
2 volgens de spelingschequer is Midlaren fout en moet het Zuidlaren zijn, weet hij veel.}