Ontzeuring

Ik zag in de afgelopen stukjes dat ik weer een beetje zeurderig was. Daarvoor natuurlijk mijn excuses, want wie wil er nou zeurderig zijn? Nou? De waarheid is dat ik het een beetje druk heb, danwel dat ik me een beetje druk maak. Ik zit goed in het werk én ik ben bezig met het kinderboekwinkelgebeuren, en bij elkaar is dat best veel.
Maar de waarheid is ook wel dat ik het naar mijn zin heb hoor, en dat ik twee weken geleden nog lekker vakantie had en op het terras van bovenstaand bonds bolletje cafe¹ fijne koffie dronk in fijn gezelschap. En ik kan waarlijk zeggen: Ton bestaat!

Alsof dat niet genoeg was kon ik daags erna deze lelijk gepimpte vlindorfoto maken in iemands tuin (en wat voor tuin). Discussie ging over de mate van aangevretenheid van diens vleuglen. Na twee nachtjes zagen we zélfs een molen:

Om vervolgens met onsbekende bestemming in het zuiden te verdwijnen. Dat smaakt naar deel twee, vindt u ook niet?

^{1 als ik dan toch nog heeeeeel even mag zeuren. Ze hadden daar speltbier. Dat zag ik toen we net onze rugzakjes weer op hun naamgevers hadden gehesen. Speltbier! Heb nog verzuimd te kijken of mijn moeilijk-bier-leverancier dat voert.}