Tumult
Het was al laat en het liedje was zo ver af dat het gisterenavond niet verder meer zou komen. De lichten in de gang waren nog uit, want omdat het vanwege de intredende duisternis tijdens mijn noeste arbeid. Des te beter zag ik de blauwe zwaailichten. Ik hoorde mijn buurvrouw en voetvolk doorheen de briefbus. Ai, wat is hier aan de hand? huppelde mijn gedachte. Een aanrijding? Terrrrrorrrrisime? Er zat niets anders op dan op onderzoek uit te gaan.
Het is heel raar om te zien dat je huis achter een politie-niet-betreden-bloklint schuil gaat. Gelukkig (voor mij dan he?) keek iedereen in de verte en naar links en was het politie-niet-betreden-bloklint voor mijn voordeur meer een geval van niet struikelen over de slang die uit het blusputje steekt. Toen U thuis kwam was het politie-niet-betreden-bloklint al weg, evenals de belendende brandweerwagens.
- MdP zei: Yak toch! Waarom dit futloze eind van deze geweldig spannende inleiding? Had dan gewoon een calamiteitje verzonnen, al was het maar om mijn hang naar sensatie wat af te blussen
- ton zei: Brandweerwagens, die bellen? Dat is ouderwets!
- yak zei: @MdP: Nou, de bewoner is wel afgevoerd naar het ziekenhuis. Uitslaande brand, huilende kinderen op straat, wanhopige koeien die kalveren baren met twee hoofden! Noem dat maar niets!