Piepmoe ezeltje

Vanaf het einde van de middag (woensdag) had ik last van een piepje in mijn studio. Een verdomd hoog piepje. En verdomd hoge piepjes zijn heel moeilijk te lokaliseren. Per minuut werd ik meer bevangen door een verlammende piepmoeheid.
Nu moest mijn studio toch ontmanteld i.v.m. optreden(tje) van vandaag. Dus een voor een gingen apparaatjes uit en uit het stopcontact¹. Maar neen. Okay, dan maar rigoureuze maatregelen. Het stekkerblok waar alle blijvende gebruikers op zitten (telefooncentraletje en ADSL meuk). Maar neen. Was het dan de koelkast, nee, de piep was alleen in de studio.
Wat het was? Ik had de batterij van mijn fototoestel opgeladen. Als daar het batterijtje uit is komt daar een nare hoge piep uit. Helaas zat die in het-stopcontact-dat-we-altijd-voor-laders-gebruiken. De piep is weg (oh wat is dat vermoeiend).
Veel verloren tijd dus, maar het heeft niet alleen nadelen. Doordat ik dat ene stekkerblok eens uit het stopcontact gehaald heb ben ik er wel achter gekomen dat daar helemaal geen randaarde op zit. Ik geloof dat ik een aantal schokjes ineens kan verklaren.

Goed, ga ik zo alles even vervoerbaar maken voor morgen…

Tot slot heb ik nog slecht nieuws, ik zou de liedjes van de kakelbont-gig op mijn logje zetten tijdens. Echter maar edoch. Ik heb de pc waar die liedjes op staan al ontmanteld. Het zal dus voor een andere keer zijn, snif.

^{1 lichtnetadaptertjes kunnen nog wel eens piepen, ook als het apparaat al lang uit staat.}