Nouja zeg, niet te geloven

Poeseke had gekotst (heel normaal voor een poes, zelfs al is het een prinsesje) en at niet of nauwelijks. En toen opeens at ze niet meer, en als poesen niet eten dan gaan ze dood, heel snel (drie dagen niet eten en het is bekeken, echt waar).

Dus wij naar dierarts: bleek ze een knots van een snee in haar tong te hebben! Aan een blikje gelikt of zo (buiten, want wij laten geen blikjes slingeren). Anti-B en pijnstiller en ze eet weer als bootwerker. Poehee, nu nog kijken of ik kan slapen van de aanblik. De plaatsvervangende pijn kwam veel later, dus het huiveren moet nog komen, brrrrrrr…