Zebrapad, Zebravink, Platvink

Och ik ging zo twijfelen vanochtend. Ik was namelijk even broodjes halen bij de COOP, voor ‘t ontbijt zal ik maar zeggen. De COOP is aan de overkant, dus moet ik oversteken. Doorgaans is de bereidheid tot voorrang verlenen op de zebra best wel goed. Maar vanochtend was het duidelijk dat ze me er niet tussen zouden laten. Dan maar afdwingen, die voorrang.
Na twee auto’s die langsraasden, kwam een auto die be-hoor-lijk ver weg was en meer dan genoeg mogelijkheid had om af te remmen. Dat was mijn slachtoffer, die zou mij voor gaan laten.
Ik was duidelijk zichtbaar, daar kan het niet aan gelegen hebben. Dus stak ik over. Hij minderde geen vaart en keek me na alsof ik de gevaarlijke gek van ons twee was. Dus ik twijfelen.

Op de lagere school had ik alle veertig vragen van het verkeersexamen goed, dus je zou denken dat daar wel iets van was blijven hangen, maar ja…
U was het met me eens, maar die vond een tijdje geleden dat ze voorrang had op iemand die uit een zijstraat kwam omdat ze rechtdoorgaand verkeer was op dezelfde weg (ja ik blijf toch op dezelfde weg).

Gelukkig was de Wikipedia zo goed om een stukje reglement over te nemen:

Bestuurders moeten voetgangers en bestuurders van een
gehandicaptenvoertuig, die op een voetgangersoversteekplaats oversteken
of kennelijk op het punt staan zulks te doen, voor laten gaan.

Ik was in kennelijke staat van oversteken, dus ik liep in mijn recht! Ook al was het bijna mijn laatste recht.