Zeventijd

Nee niet zee van tijd, was dat maar zo, maar daarover verderop meer. Het bleek dus he-le-maal geen MRI te zijn, hoera¹! Nee het was gewoon röntgen, maar dan anders, zo anders dat de juffrouw die mij er doorheen haalde er gewoon bij mocht blijven zitten, zonder loden schorten of enige andere vorm van vrijheidsberoving.
Het onderzoek is dus gedaan, over een week hoor ik de uitslag en jahoor, de zenuwen beginnen al. Heel lichtjes, maar ‘onderzoeken waar toch niets uit komt’, ik heb het er niet op. Elke vaag bedenkelijke blik van de röntgendame is geregistreerd dus als ik badend in het zweet wakker word, dan weet ik waarvan het is.

‘S avonds zat ik even wat te wurmen met een drum dingetje, het zal nooit mijn favoriet worden, het inprogrammeren van drumpatronen, elke smoes om er mee op te houden is dan genoeg natuurlijk. Geheel per ongeluk maakte ik er een 7/8 van, wat er voor zorgde dat ik meteen zin had om te gaan sjemmen en dat is dit geworden. Lekker, maar pas op, het is een beetje hard en bonkerig, en misschien is het wel leuker om te maken dan om naar te luisteren 😉

Oh, en vele vele dank voor het medeleef!

^{1 A. heeft in het laatste stadium een niet zo prettige MRI gehad, vandaar dat ik daar niet echt naar lag te verlangen.}