Ja, duuuuuh!

Ja, zeg hee! Dat valt tegen! Het gaat goed hoor, daar niet van, nee maakt u zich geen zorgen. Maaaaar. Nouja, ik zal het proberen uit te leggen.

Als je aan de hefty pijnstillers zit heb je weinig tot geen pijn, val je met enige regelmaat in slaap en heb je nauwelijks verwachtingen. Er is niet veel, maar dat is dan ook genoeg. Je bent tevreden met elke keer dat het weer gelukt is om koffie of thee van de keuken naar de plek van consumptie te krijgen en als je gekookt hebt kan je dag niet meer stuk. Het lukt zelfs om zo hier en daar een stukje te schrijven, dat heeft u kunnen zien.

Stoppen met de spullies uit het opiatenkastje heeft een aantal consequenties. Je valt niet meer zo vaak in slaap (zodat je langer wakker bent¹) Je krijgt een grotere revalidatiebehoefte, stoort je meer aan de dingen die je niet kunt en doet redelijk veel, terwijl je eigenlijk niet zo heel erg veel kunt, wat je afgepeigerd en ontfut in je bed doet duiken², zodat er weinig over blijft om ook nog eens lekker een stukje te schrijven, of het nou een stukje voor het log of een mailtje is. Waar heb ik toch in hemels naam het idee vandaan dat het breken van een been niet zo’n ingrijpende aangelegenheid is?

Om u toch een beeld te geven van wat er zoal gebeurd is, hier een opsomming van de hoogte- en dieptepunten van de afgelopen tijd:

• Ergens deze week klonk er een ongekende vreugdekreet door de straat: ik kon mijn eigen linker sok weer aantrekken (ik kon weer zelfstandig naar buiten, hoera!)
• Trage voetgangerslichten zijn zwaar voor het goede been
• Bowls is een fascinerende kijksport
• Er zou een boekje moeten zijn: hoe te leven en werken met krukken. Volgens mij vinden jaarlijks duizenden mensen opnieuw een heleboel wielen uit (u zou mij moeten zien als ik een kommetje yoghurt naar de slaapkamer sleep over de grond)
• Als helemaal niet mogen drinken regelmatig vervelend is, wat zegt dat dan over jou?
• Mijn piercings zijn eruit, ik zal geen foto’s plaatsen, maar het zag er baaie stoer uit!
• Ik kan mijn jaszakken gebruiken als boodschappenmandje en er mee wegkomen (nou ben ik natuurlijk ook zo eerlijk om alles af te rekenen, dat begrijpt u)
• Nelson is heel blij met mijn breuk (zie boven).
• Afgelopen vrijdag ben ik naar de stad geweest!
• Nou weet ik niks meer, tot gauw!

^{1 duh
2 heel heeeeel overdrachtelijk}