Ja, dat valt even tegen, maar….

Ja, het is verrukkelijk om weer thuis te zijn, maar het is ook wel zwaar, want je zit in je vertrouwde omgeving en wordt vrij hard geconfronteerd met wat je ‘nu effe niet kunt’, en dat is veel.
Bij je vriendinnetje zijn is fijn, maar dat ze voor meer dan je lief is opdraait, is minder natuurlijk.

En er is vooruitgang! Jawel, ik ben vandaag bijna heel de trap op gegaan naar de eerste verdieping! Goed he?! Morgen de tweede helft (eh, en de eerste natuurlijk, dat begrijp ik ook). Ga ik nu weer even dutten…