Veel gekker moet het niet worden…
Lang, lang geleden schreef ik een stukje met als titel: Pieke Dassen dood? Het ging over het niet kunnen vinden van een on-line atestatie de vita van bovengenoemde Augustspelende rakker. Het ging nauwelijks over Pieke, het was meer een aanleiding dan een onderwerp.
Maar wat geschreven is, blijft geschreven. En er zijn twee stukjes waar met enige regelmaat nog op gereageerd wordt, ook al is het uit augustus 2004.
Zo schreef ene Willem:
Ik ben 3 weken geleden bij pieke thuis geweest. hij woont in
maastricht, is er fysiek niet opperbest aan toe, maar hersteld
momenteel van een ongeluk met de scootmobiel.
En enige tijd later schreef P:
Het is een goede vriend van mijn ouders (of familie zelfs) van mij. Ik zie hem minstens nog elk jaar.
Nog weer later schreef Wilfried een gedetaileerd verslag over zijn huidige toestand:
Hallo allemaal ik zal het verhaal even compleet maken pieke dassen
leeft momenteel nog en ziet er na omstandigheden nog goed uit,
hij
heeft toch al een leeftijd maar alles gaat goed hij kan kleine stukjes
lopen maar een rolstoel kan hij niet meer missen, jammer genoeg heeft
hij ook nog prostaat kanker waar hij momenteel mee aan het kampen is,
hopelijk geneest dit ook nog bij hem, hij is wel flink mager geworden
en ik denk dat menigen hem niet meer zo direct terug herkent maar laten
we hopen dat hij nog lang bij ons mag blijven.
Hopelijk weten jullie nu hoe en wat.
Op die manier bleef ik op de hoogte van het wel en wee van Pieke. In Maastricht maakte ik op 6 april nog bovenstaande foto. Leuk dacht ik, voor een stukje, dit stukje eigenlijk. Alleen wist ik toen nog niet dat hij op 19 april zou overlijden.
Toen brak natuurlijk het reactiegeweld pas echt los, want een stukje met als titel Pieke Dassen dood? Kan niet anders zijn dan een condoleanceregister…
Het werd pas echt raar toen ik onderstaand mailtje kreeg:
Tweemaal een reactie naar aanleiding van de dood van Pieke dassen
proberen te posten maar het lukt niet hieronder de reactie. Hopelijk kunt u het alsnog snel geplaatst krijgen
Hij staat er, maar ik moet geloof ik toch eens werken aan het uit kunnen zetten van de commentaren….
- dick zei: Ach, Pieke. Ik heb hem voor het eerst ontmoet toen ik net met theater begon (zo'n 30 jaar geleden), nog vóór hij rakker werd. Kwamen elkaar regelmatig tegen op festivals en congressen. Als je je afvraagt hoe hij privé was: precies zoals hij August speelde; warm, open en grappig. O, en als poppenspeler was hij een vakman!
- aargh zei: Van August wist ik niets, voor mij was Pieke de poppenman. Dat hij nog leefde wist ik niet, dat hij nu net is overleden had ik ook nog niet gehoord. Hij hoort bij Maastricht van vroeger.
- ilse zei: Raar hoe dat werkt met overlijdensberichten. Ik ging er vanuit dat die lieve man allang overleden zou zijn (ik zat in de ome Willem-doelgroep van het eerste uur en naar mijn idee was Pieke Dassen toen al stokoud). Maar als je dan hoort dat hij net overleden is, is dat dan toch nog een schok. Net als het feit dat hij poppenspeler was trouwens, nooit geweten.
- Wam Kat zei: Hallo, Ik kan je namens ons, de (stief)zoons van Pieke vertellen dat je artikeltje uit 2004 regelmatig even ons hart stil heeft laten staan. Omdat we bijna allemaal in het buitenland wonen en Pieke al lang erg ziek was kwam het regelmatig voor dat iemand ons een email stuurde om te vragen of dat echt was of niet. Zo langzaam leren we daar me te leven dat het nu echt zo ver is en bedanken alle mensen voor hun mooie woorden over uzze Pieke, Mir i Ljubav, wam