Vol tanden

P.S.¹ Dit is niet als een zwaar stukje bedoeld, lees het dus licht 😉

Ik heb de software van dit weblog zelf gebrejen, dus het is mijn eigen schuld dat ik naar een groot wit vlak zit te kijken aan het begin van het schrijven van een stukje. Vandaag blijft het indrukwekkend lang leeg, maar dat kunt u niet zien, dat moet ik u vertellen.
Het zou passend zijn als ik een passend stukje zou kunnen schrijven over dood, enzo, vandaag, want dat zou toepasselijk zijn. Of over het missen van mensen en over hoe ze er nog zijn. Over dat iemand niet echt weg gaat, maar dat het wel overduidelijk is dat iemand er indrukwekkend niet meer is. Maar ik vrees dat ik vandaag niet veel verder kom dan het schrijven van een stukje over het stukje dat me vandaag niet lukt om te schrijven en waar al veel te veel tijd in is gaan zitten.
Eerst was ik van plan om een stukje te plaatsen zonder titel en zonder inhoud, maar dat zijn de stukjes waar u zo graag en grappig op reageert. Dat zou dan weer niet echt gepast geweest zijn. Bovendien was dat ook weer een beetje te dramatisch (voor mensen die het wel begrepen hadden).

Kortom, ik sta een beetje onkarakteristiek met de titel van dit stukje in mijn mond.

Neemt overigens niet weg dat u evt. kunt feliciteren met haar verjaardag.

1 pre scriptum