De dood van een held
Mensen die mij van live kennen, kennen zeer waarschijnlijk ook mijn grouphugslot. Ooit gekocht om Plouf mee vast te kunnen zetten, maar later vooral gebruikt om record-aantallen fietsen mee aan paal of grachthek vast te zetten. Onder de indruk was men (u) van dit slot.
Vier vijf fietsen
Niets was hem te veel
Behalve dan
De vele nachten die hij
In de afgelopen maanden
Buiten heeft moeten staan
Aan de croeselaan
Ik was hem aan het verzorgen, met olie, kruip en anderszinds, en toen brak het sleuteltje af, zo van knak zeg maar. Na twaalf jaar trouwe dienst, nemen wij afscheid van het grouphugslot (met vele tranen en ook (niet te vermijden) veel snot).
P.S. Het lege bierflesje dat voor de schaal toegevoegd is, heb ik vanmiddag in het herfstzonnetje op mijn balkonnetje soldaat gemaakt. Lekker hoor, zo’n warme herfst.
- Lichtjuf zei: Hij heeft een mooi leven gehad. Vele gangbangs vielen hem ten deel. Vanuit den verre een laatste afscheidsgroet.
- Irene zei: () De RSS-feeds, die zijn ook stuk. Jammer genoeg.
- aargh zei: Corrosie is meestal juist het fiets-lot, Hopelijk is de fiets zelf nog niet rot. Maar twaalf is een respectabele leeftijd.
- Petra zei: En reservesleuteltjes???
- yak o.z.l.r.k. zei: @lichtjuf: dank dank @Irene: gerepareerd, er stond een ë in en dat snapte ie niet, gekke xml @aargh: Ik ben ook trots op hem hoor @Petra: heel scherp, maar een slot dat sleuteltjes eet vertrouw ik geen reservesleuteltje toe. Zeker niet als dat onvindbaar blijkt te zijn.
- Edwinek zei: In ieder geval heeft hij zijn leven weten te rekken tot een moment van stille verzorging. Zo heeft hij jou toch maar even de wanhoop (jouwerzijds) van zijn dood in het harnas bespaard.
- evt. zei: ...en een groupshug tot slot.