Mnmlzm
Ik heb het geloof ik wel eens verteld, dat ik iets heb/had met minimale muziek. Nog wel hoor, maar het is wel minder dan vroeger, zo gaat dat. Phillip Glass, Steve Reich, Simeon ten Holt, Meredith Monk en een heleboel Electro-muziek als Kraftwerk, Klaus Schulzte, Ashra en noem-maar-op.
Heel soms ripst er iets op. Dan wil ik ook weer even, bijvoorbeeld als ik de Ursonate van Kurt Schwitters geluisterd heb (onlangselijk), dan blijft dat in mijn systeem en dan moet ik ook eventjes, blijkbaar. Dus hier bij deze dan de premiere van de Voersonate, van yak, eet smakelijk:
U zult merken dat zelfs na 3.30min het fijne van minimale muziek altijd weer zit in het moment dat het afgelopen is. Een vergelijkbaar gevoel als tot stilstand komen na een 8-baanrit, het was lekker om zo hard te gaan, maar wat is het ook weer fijn om stil te staan.
- dick zei: Las laatst ergens dat Philip Glass vooral goed was in copy/paste. Ik ben geneigd het daarmee eens te zijn. Ooit zat ik het complete Einstein On The Beach uit omdat ik per se wilde ontdekken wat er nou zo mooi aan was. Heb het niet ontdekt (en was inderdaad blij toen het afgelopen was). Schulze kon ik wel pruimen. Trouwens, de Voersonate (onder de kenners ook wel 'poelepetaat' genoemd) is ook heel goed te hebben. Opwindender dat de gemiddelde minimale muziek.
- aargh zei: Hihi, leuk! En wat fijn, die stereomicrofoons En dat het knopje de laatste tijd weer uit de mottenballen is.
- Simone zei: In eerste instantie werkt het flink op mijn lachspieren, maar de laatste 2 min. hoor ik een groepje Oezbeekse zangers en raak ik onder de indruk.... gaaf! :-)
- yak o.z.l.r.k. zei: @dick: Is natuurlijk allemaal waar, maar als je je verdiept in dat soort dingen komt ook daar wel weer diepte in. Het probleem is alleen, overal komt uiteindelijk diepte in... @aargh: Helaas, dit is niet de stereo opstelling :-( @Simone: Ja, mijn Oezbeeks is erg goed op het ogenblik...
- Petra zei: ... (Minimale reactie)
- August zei: Mmmmh. Word ik nu gigantisch in het ootje genomen? Ik hoor niets. Niets-niets. Na twee en een halve minuut heeel hard luisteren hoor ik wel een Armeniër in zijn gsm schelden, maar als ik 't raam dicht doe is dat ook voorbij. Swel heel minimaal...
- August zei: Oh wacht... Dùbbelklikken! Juist...
- evt. zei: Mjams, een mini maal.
- Pascal zei: Ik luister graag naar Phillip Glass. Het herhalende is voor mij verdiepend en bekrachtigend. Het roept een sfeer op (die ik natuurlijk moeilijk kan uitleggen) van herinnering en melancholie, van het einde der tijden maar ook van de geboorte, zonder einde en zonder begin, alsmaar doorgaand, soms in een rush, soms weer heel natuurlijk. Op 'Music in twelve parts, part hmm&hmm' (geleend van een vriend) heb ik liggen leren/stampen voor mijn eindexamen.