Hoe koekjes fout kunnen zijn…

Ik ben nog van het oude stempel he? Wist u dat? Ik ben niet van de normen en waarden¹ nee, ik ben nog van de tolerantie en de vreedzame koeksistentsie. Ja, u leest het goed, koek! Want daar gaat dit stukje eigenlijk over.
MICROGELUK MetStukjes² kwam in de afgelopen weken in mijn huis samen³ en in die tijd zijn er meerdere koekincidenten geweest. Zo was er de keer dat ik de dag erna concludeerde dat er nog één (zegge 1) mini-stroopwafeltje over was en dat het zakje niet dicht gedaan was, zodat ik met een eng, klef, slap, zielig, minisiroopwafeltje de volgende dag de koffie heb moeten doen.
Indrukwekkender was de hele rol pure chocolade tarwebiscuit, die sniekie sniekie wegverorberd werd, waarbij ik hooguit twee koekjes op heb en mees en lichtjuf de rest.
Blijkbaar heb ik mijn ongenoegen voldoende laten blijken, want de afgelopen keer waren er:

1. Een rol chocolade biscuitjes (Edah)
2. Een zakje minisiroopwafeltjes (Edah)

Och, zei mees, ik zie het al het zijn de verkeerde, hier zit suiker op. Nee mees, zo werkt dat niet, ik ben van de KOEKsistentie, vreetzame in dit geval. Dus geen koekje is minder dan een ander koekje.

De double blind test met de minisiroopwafeltjes wees uit dat het verschil microminimaal was, gelukkig. Maar bij nadere inspectie bleek er toch iets mis met de biscuitjes. Ik mag dan nog van de oude tolerantie zijn, maar de opdruk van die koekjes, dat kan niet he? Toch? In de van Dale zit er niets tussen bisjaar en bismarckharing, waarbij ik de Edah wil bedanken voor het feit dat hij/zij me in contact gebracht heeft met deze twee fraaie woorden. Zoek ze ook es op.

1 nouja, die had ik al he?
2 15 en 16 september in theater Zimihc te Utrecht, reserveren 030 – 272 34 55 http://microgeluk.nl
3 met oprechte excuses aan de buren.