Een roman, dat lijkt me een goed idee, ja, ik word beroemd. Een schrijfmachine is al dat ik behoef en papier, vanzelf. Hoe zal ik dit aanvangen, want het tillen van een schrijfmachine is mij niet machtig en het papier lonkt tot spelerijen die het gebruik in de typemachine niet langer gedogen.
Aan het begin van elk dapper plan, loeren obstakels, zover ben ik niet vreemd in het land der ondernemingen, maar welke noeste daden zullen er nodig zijn om het schrijven van mijn roman een aanvang te kunnen doen nemen.
Een noest besluit noopt mij tot het wekken van yak, die hoewel nog ongesteld, toch mijn man-servant is en zal moeten hoppen als ik bel. Als een ware Jeeves. “Voeder mij”, zo roep ik:”Voeder mij”, en zo een ware poesbezetene hopt hij uit den dode en Pavlovt naar de keuken, herinner mij dat ik eens een bel aanschaf en dat ik moet voorkomen dat hij begint te kwijlen.
Tijdens het eten, vergeet ik kort wat mijn plannen waren, wat ging ik ookweer doen? Ik ging iets maken? Ach, het zal wel een lange dut geweest zijn. Volgegeten en geknuft sleep ik mij, met weemoed over de vergeten plannen, het bed in en onder de dekens val ik in slaap en droom van mijn zeemansverleden onder het mompelen van de worden:”Blemwey och arme Blemwey”.

Naar het begin – Doe mee – Lees verder >>