KrakLog

Dorothy zelf aan het woord

Ik heb u al twee keer lastig gevallen met The red Dress van Dorothy Parker en dat zou an sich genoeg zijn, ware het niet dat ik op een opname gestuit ben van Dorothy zélf waar zij dit fraaie gedicht voordraagt.

Ach, en omdat u Resumé waarschijnlijk toch leuker vindt, hopla:

  • natalie zei: I like 'like metal in the sun'
  • yak zei: Ja, goeie toon inderdaad ;-)
  • natalie zei: ; - )
  • evt. zei: Zó mooi! Je had er eigenlijk bij moeten vertellen dat ze dit al in 1927 heeft geschreven. Ik was daardoor tenminste helemaal verbijsterd. En Resumé leuker? Ik vind 'm eigenlijk een beetje pijnlijk, maar misschien ontgaat mij de ironie?
  • Irene zei: Ze ziet er zo vrolijk uit, terwijl zij van cynische sikkeneurigheid toch min of meer haar handelsmerk had gemaakt
  • yak zei: Je vergeet zelfspot ;-)
  • Afra zei: Heel mooi, en ook nog een mooie foto, dank je wel.
  • aargh zei: Die stem. Lijkt wel gemaakt voor die gedichten ;-)
  • yak zei: Hm, ze was 73 toen ze dit opnam, een jaar voor haar dood. Ik denk dat de inhoud van de gedichten er wel toe bijgedragen heeft dat ze in de loop van de jaren die stem kreeg.
  • natalie zei: I see: ge-taped op de spanne van het millenium, years after, vandaar die sigarenstem, die in eerste instantie deed denken aan the Queen en derhalve niet match-te met de foto (= frisse deerne)... I say: in dat opzicht vond ik het een verwarrende maar spannende dia-log...