Dat kan mijn kind ook!
Dit wordt weer zo’n stukje in stukjes en hoewel ik bang ben dat grote delen u niet interesseren, is dat juist de reden dat ik zou willen aandringen om het wél te lezen. In de hoop dat ik u hiermee nieuwsgierig gemaakt heb schrijf ik verder…
Dat kan mijn kind ook!
In de week van het overlijden van Karel Appel is dit natuurlijk weer een veelgehoorde kreet1. Wat mensen daarbij vergeten is dat het veel minder belangrijk is dat kinderen het kunnen, het zijn volwassenen die er moeite mee hebben. Een heel mooi (en irritant voor hen die het zíen) voorbeeld daarvan zijn de ‘kinderhandschriftlettertypes’ die vooral in reclames gebruikt worden. Voor woorden als ‘radio’ of ‘broek’ gaat het nog wel goed, ziet het er leuk stuntelig uit, maar voor woorden als ‘televisie’ of ‘feeeeest’ wordt het op een ander nivo stuntelig. Want hoewel een kind heel goed in staat is om groezelig te schrijven, lukt het natuurlijk nooit om al die ‘e’-tjes precies het zelfde groezelig te krijgen. En dan vraag ik mij dus af: waarom vraag je dan niet gewoon één, of desnoods twintig kinderen, honderd kinderen, om dat zinnetje of woord te schrijven en kies je de meest geschikte uit. Nee, we gebruiken lui en veilig het standaard lettertype.
Erg jammer.
Hm, ik had even op moeten schrijven waar ik het nog meer over wilde hebben, want na dit opwindende betoog, ben ik het even kwijt…
1 Dan doel ik natuurlijk niet op het overlijden, hoewel die kinderen dat ook heel wel kunnen.
- Petra zei: Wat voor stukjes?
- Cockie zei: Een stukje naar mijn hart.
- aargh zei: schrijven met de rechterhand (als je dus links bent zoals ik) geeft ook een behoorlijk lullig effect. Of anders met je tenen. Helaas hebben offsetmachines geen tenen. En kinderarbeid is verboden. Dus toch maar standaard kindertype, jammer maar er zit niets anders op.
- Afra zei: Ik vraag me dan altijd af of ze denken dat mensen die details niet zien.
- Lode zei: Een fijn stukje :)
- plutone zei: K.A. heeft ook echt mooie dingen geschilderd hoor, heel goed getroffen. Hele simpele dingen, twee schimmen van mensen, of een enkele boom. Ik kan daar erg van genieten. (beetje off-topic, geef ik toe). Weet je wat ik nog veel erger vind: die template tekenfilmpjes op fuckskids en dat soort zenders. Bijna altijd zonder verhaal en met die eeuwige zelfde stemmetjes erbij. Er zijn mensen die hun kinderen daar zonder gewetensnood achter parkeren, dan kunnen ze lekker iets voor zichzelf gaan doen. Reclame is sowieso niet aan mij besteed, (denk ik).