Vloeken op je werk

Toen ik A. leerde kennen en ik vertelde dat ik een technische studie deed, kregen we het over programmeren en zei ze dat ze dacht dat dat met vloeken ging (dus zo ^&%*^*@#^$*@^#$*).
Lief he? Alleen APL (A Programming Language) werkt zo, alle andere talen zijn gewoon leesbaar…

Soms wil je alleen iets obscuurs en gezien mijn LOP (Language Of Preference) PERL (Pathologically Eclectic Rubbish Lister)¹ is, worden obscure dingen zo obscuur dat A. toch nog gelijk krijgt. In zo’n geval maak ik altijd even een klein bestandje om te kijken of hoe ik denk dat iets werkt ook is hoe het werkt, voordat ik het in het huis van gisteren verwerk:

   $bla={woot=>’plonk’};
   $bla->{‘wicked’}->{‘plook’}=”flooker”;

   $smoo=$bla->{‘wicked’};
   print (keys %$smoo) .”n”;
    
   $smoo->{‘plook’}=”sneed”;
   print $bla->{‘wicked’}->{‘plook’};

En dan heeft A. gelijk, alsnog. Esoterisch vloeken, dat wel.

1 = PERL betekent in het echt: Practical Extraction and Report Language, maar dat schijnt weer een bacronym te zijn. Een afkorting die gemaakt is om op een bestaand woord uit te komen. Zoals The Committee for the Liberation and Integration of Terrifying Organisms and their Rehabilitation Into Society. Maar genoeg ge-nerd vandaag.

Hoewel, aarg begint hier beneden over poëzie, Perl is een van de weinige talen waarin poëzie geschreven is:

study, write, study,
do review (each word) if time.
close book. sleep? what’s that?

Dit is compileerbare Perlcode, het doet niks, da’s waar, maar het compileert