yak’s kort door de bocht filosofiehoekje

Vandaag neem ik u mee naar het existentialisme, of mijn lezing ervan. Centraal in het existentialisme staat de keuze. De zin van het leven en wie je bent, wordt in hoge mate bepaald door je keuzes (en die van anderen, zeg ik er voor het gemak bij). Ik neem u mee naar zaterdag nacht.
Na een afzakkertje elders kwam ik thuis van Wir Sind Helden. En werd daar geconfronteerd met een plas en poep partij, want poeseke verKIEST het om naast de bak te plassen en poeperen. Dat is niet de enige keuze die haar bepaalt, nee oh nee, zo kiest ze elke dag twee of meer keer, waar ze op dat moment wil eten. In het wc, bij de boekenkast of op de slaapkamer, of in de vensterbank. Ik kan wel anders willen, maar zij kiest. Dat maakt haar een prinsesje, want ik heb niet de minste neiging daar wat aan te willen veranderen, dat is mijn keuze en daarmee ook mijn geluk, want veranderen zit er waarschijnlijk niet in.
Ik was dus bezig poesekes plas en poep op te ruimen en daartoe stond de deur naar de badkamer open. Bij het heen en weer lopen met sopspullen zag ik wel dat Boris de badkamer ingelopen was, maar had er niet direct aandacht voor. Opeens zag ik dat hij op het doucheputje was gaan zitten. Wonderlijk, maar ach, dat mag. De keer erna zat hij op het doucheputje en keek wat moeilijk.
Ojee, was mijn gedachte, wat zit jij daar te doen Boris? Maar zindelijk als Boris is, had hij keurig netjes in het doucheputje geplast, niet gepoept want er lag geen vork. En geen drupje ernaast. Blijkbaar heeft Boris er voor gekozen om gebruik te gaan maken van sanitair: Zo’n Kater! Zou A.A. Milne geschreven kunnen hebben, want die begreep het existentialisme wel.