KrakLog

Waar is een Turner als je hem nodig hebt

Volgens mij is wat ik nu voor mij zie, een typische Turnerlucht. Fotograferen heeft geen zin, want dan moet ik panoramadingesen gaan doen en daar heb ik nu geen zin in. Het meest praktische zou zijn gewoon een Turner uit je binnenzak te kunnen halen en zeggen:”Schilderen kreng!”
Maar de wereld zit zo niet in elkaar, helaas. Hoewel, waar laat je al die rottige schilderijen, dat is Mw. Kröller-M. ook funest geworden. Nee zo simpel is het allemaal niet.
Wel leuk is de vraag die zich aan mij opdringt: welke ‘lens’ gebruik(t)en schilders. Realistische schilders maken een projectie van een tafereel op hun doek (of ander medium). Het is natuurlijk niet gezegd dat alle delen van dat tafereel de zelfde projectie ondergaan. Zo is het dus mogelijk dat een schilder verschillende ‘lenzen’ voor één schilderij gebruikt. Als u er wat mee kunt heeft u iets leuks om over na te denken. Als u er meer van weet, laat het me weten. Gaat het langs u heen, ach gaat er ook eens wat langs u heen…

  • evt. zei: Ooglens? Leuke vraag trouwens! Eens opletten.
  • aargh zei: Het gebeurt helaas maar al te gemakkelijk dat je onbedoeld met verschillende lenzen door elkaar zit te knoeien. Maar dat beheersen, en ermee kunnen doen wat je wilt, wow!
  • MirjaM zei: als ik iets goeds geschilderd heb is het me meestal gelukt om een soort evenwicht te berijken dat ik door een soort dichtgeknepenogenlens van een afstandje waar kan nemen. maar dat lukt niet altijd, helaas.
  • Pascal zei: Een Joseph Mallord William Turnerlucht? Als ik zelf naar de omgeving kijk, dan merk ik dat mijn ogen heel alle hoeken bekijken, ik kan dus op heel veel dingen scherp stellen, maar wel kleine gebiedjes. Ook passen mijn ogen zich telkens aan aan de verschillende hoeveelheid licht, waardoor ik ook donkere hoekjes licht kan zien. Dus ik zie lichtverschillen die ik zelf kan veranderen. Daar is een cameralens eigenlijk vrij statisch bij.