There’s not enough for two laughs1

Ik heb iets gedaan dat niet mocht, sterker nog, iets wat nogsteeds niet mag, of in ieder geval wat ik niet van mezelf mag. Ik heb erg zitten puzzelen wat ik er mee moet en ik heb besloten openbare boetedoening te doen, met als added extra gratis bonus dat u er misschien ook nog om kunt lachen. Dat zou mooi zijn.

Ik kreeg een jolige collectant aan de deur en ik heb sowieso iets dubbels met collectes, zeker als het gaat om collectes voor de bestrijding van ziektes. Waarom moet er in een rijk land als Nederland gecollecteerd worden voor de bestrijding van ziektes, ik snap het wel, maar ik vind het iets dubbels hebben.
De jolige collectant zei niet waar hij voor was dus ik bukte om op zijn bus te kunnen zien waar het voor was en hij bukte met mij mee zodat ik het nog niet kon lezen. De jolige collectant nam het woord:

– Ja waar zal het dit keer weer voor zijn he?
– Inderdaad
– Het is voor de kanker
– Ik zou nu een hele flauw grap kunnen maken, maar daar zal ik je niet lastig mee vallen.

Ik had gewoon helemaal mijn mond moeten houden, dan was het klaar geweest, had hij misschien nog een jolige grap gemaakt en was het af, maar nee, hij was jolig.

– Oh, van, ik kan mijn portomonee niet vinden?
– Eh, nee, maar ik zal…
– Oh, van, krijg de kanker!?
– Eh, nee maar ik zal je er niet mee lastig vallen
– Maar het geeft niet hoor, ik ben zelf in een beetje melige bui.

Nu geldt de principiele vraag: mag een collectant van het Kankerfonds jolig ende melig zijn? Mag hij aandringen op een flauwe grap? Ik was de jolige collectant eigenlijk een beetje zat en zei:

– Ik had willen zeggen dat ik daar mijn vrouw twee maanden geleden al aan gegeven had.

Hij stil, ik meteen al spijt, stom, maar hij vroeg er ook een beetje om. Duizend maal excuses enzo, twee kanten op. Ik haal portomonee en prop wat geld in de gleuf van de bungelende bus die hij niet omhoog houdt, een deel valt ernaast.

– Oh, ik pak het zo wel hoor.
– Nou, bukken kan ik nog wel.
– Ja, natuurlijk.

Exeunt niet meer zo jolige collectant. Ik naar boven, balend van mezelf. Hoe grappig een woordspeling ook kan zijn, soms is er niemand mee gebaat.

Als externe, ongerelateerde, extra boetedoening hebben ze vandaag niks aan mijn does gedaan en komen ze morgen weer, terwijl ik dan verbouwvrij zou hebben. Maar u kunt wel mijn gastlogje gaan bekijken!

1 Voor de mensen die hem honderdduizend keer gezien hebben, is het waarschijnlijk geen raadsel waar de titel vandaan komt. De anderen moeten The Third Man nog maar eens gaan kijken, of, zoals in mijn geval, eindelijk een keertje helemaal.