Asjes, toe, asjes

Eigenlijk hoort dit een trekbek te zijn, maar noch mijn nog web-log.nl’s software ondersteunt dat, dus is het dat niet. Maar dit stukje is wel naar aanleiding van dit stukje van aargh dat over colombaria, as, poesen en gedenkstenen gaat.

Als iemand dood gaat, schiet er iets over en dat is onpraktisch. Daar moet je iets mee. Het arsenaal wordt steeds groter, we hebben natuurlijk begraven, cremeren en sinds kort (al weet ik niet of het al echt mag) vriesdrogen (Dat komt van ‘t vriesdrogen schijnt ‘t. Noumoe, ‘t is droog!¹), om de in Nederland niet zo gebruikelijke lucht- en waterbegrafenissen maar even buiten beschouwing te laten.
Voor veel mensen en hoe gezegend zijn zij, is het een troost dat ze nog iets met het lichaam van de overledene kunnen. Ze kunnen het nog bekijken en er in een aula tegenaan praten, zingen, dansen en weer kijken. Om dan over te gaan op een van de boven beschreven processen, van bijvoorbeeld cremeren of met z’n allen lopen naar het graf en daar de kist laten zakken, met misschien nog wat laatste woorden (dat zie ik in films tenminste nog wel eens).
Ik heb hier veel respect voor, want iedereen doet het op zijn/haar manier en ik zou nooit iemand verder willen beperken dan de wettelijke kaders die daarvoor zijn. Maar waar dit hele lange verhaal nou uiteindelijk naartoe gaat is dat A. (voorheen Mw. Krak) en ik niet zoveel met uitvaarten hebadden² met eentje voor de boeg.

W. to the rescue! Want zo heet namelijk de UVL³ die de uitvaart van A. verzorgd heeft en dat heeft hij meer-dan-ontzettend-knap gedaan.
U moet zich voorstellen dat ik eigenlijk met geen van de stappen in het proces iets had en dat het wat mij betreft niet zo had gehoeven. W. heeft er zo’n drie-en-een-half-uur in gestoken om alle bedenkingen die ik had, met zeer acceptabele compromissen weg te krijgen en eigenlijk elke stap in het proces waar ik zo tegen op zag, ook voor mij tot iets waardevols te maken en dat vind ik vreselijk knap.

De laatste stap moet nog komen, want cremeren is natuurlijk niet genoeg, want er schiet dan nog steeds iets over en dat kun je in een potje stoppen of dat kun je uitstrooien. Dat verstrooien kan bijvoorbeeld op zee (A. had hekel aan water anders dan voor consumptie of lichamelijke reinheid), of op het terreind van de begraafplaats-crematorium-combinatie. En dat is een heel fraai terrein, dus dat gaat daar gebeuren, al had ik daar in eerste instantie ook niets mee. Maar daar kwam verandering in, want hoewel ik tot nu toe niet erg romantisch over kom in dit stukje moet u zich nu vast houden.
De eerste draai was dat we in plaats van A. verstrooien als belangrijkste activiteit te zien, we zoveel weken na A.’s overlijden met een klein groepje weer bij elkaar te komen (want die zie ik wel afzonderlijk, maar zelden samen, behalve in de laatste dagen van A.), uit eten te gaan en A. te verstrooien.
De tweede draai maakte het nog mooier. Twee jaar geleden zijn namelijk twee van onze poesen (Ket en Annabelle) overleden en dat hebben we wat anders aangepakt dan eerdere poesen. Waar we in het verleden met de erg-zieke-poes naar de dierenarts gingen en na het inslapen daar lieten, hebben we het inslapen thuis laten doen en hebben we de poes in kwestie nog een aantal dagen thuis gehouden.
Dat had als consequentie dat we zelf de crematie moesten regelen en we er achter kwamen dat de as van de dieren uitgestrooid werd op: zee. Nu hadden we niets met die as, als die de vuilnisbelt op gegaan was hadden we dat niet erg gevonden, maar een poes strooi je niet uit op zee. De enige andere optie was dat we de as thuis konden krijgen. Dus hier staan twee asbussen met respectievelijk Ket en Annabelle. Wat doe je daarmee? Helemaal niks natuurlijk! Want je kunt er ook niks mee.
Tot de verstrooiing van A. ter sprake kwam en het idee geboren werd om Ket en Annabelle, samen met A. te verstrooien. Daar hebben we toestemming voor gekregen en zo gaat het gebeuren, ergens onder een mooie boom, met eekhoorntjes daarin ofzo. Heeft iemand nu een zakdoek voor mij?

1= Hele oude reclame voor Maggi Wonderstamppot.
2= Nieuwe werkwoordsvervoeging voor verse weduwen/weduwnaren
3= Uitvaartleider