Beddekijn, of creatief met board

Ik heb altijd zo’n medelijden met hotels. Je doet je best het er fraai uit te laten zien, maar in drie tot vijf jaar tijd bereikt het de staat van entropie met slechts hier en daar hints van wat het geweest moet zijn. Veel hotels laten dat zo gebeuren, tussentijds bijwerken komt niet in ze op, is te duur of te onpraktisch. Als je geluk hebt kom je als hotelgast in het eerste jaar, alles nog fris en heel, zit het tegen (en let wel, dat is dan voor de prijs die ook je in het eerste jaar betaalde) dan is het bij elke kastdeur¹ spannend of hij open gaat of uit zijn scharnieren valt. [colletout]Het hotel van afgelopen weekend, keurig hotel, bijna geen kotsvlekken in de gang, binnenloopkamerprijs van 235 euro² had creatief onderhoud gepleegd aan de pootjes van het bed (van U), gewoon, heel praktisch, met spaanplaat en schroeven. “Hatseklats! Gewoon schroeven in de boxspring, hij hoeft toch nog maar een jaar of twee, dat hout (sic) wel,” moet de dienstdoende oplapper gedacht hebben, of gezegd, je weet het niet. Toegegeven, zondagochtend zat het nog.